เมื่อทุกคนรู้ว่าคณะที่ฟลิกพามานั้นเป็นเพียงแมลงในคณะละครสัตว์ พวกเขาเดินทางออกจากอาณาจักรไป แต่ พวกเขาและฟลิกก็ได้กลับมาช่วยอาณาจักรมดจากการถล่มของฝูงตั๊กแตน รวมไปถึง ในท้ายที่สุด มดทุกตัวก็ระลึกได้ว่าพวกเขาเองต้องมีส่วนในการปกป้องอาณาจักรของตนเอง
...ก็เป็นแค่มดงาน ยังมีหน้า อาจหาญ สู้กับต๊กแตน ....
แม้เรื่องราวทั้งหมดจะถูกสร้างขึ้นจากธีมง่ายๆ เรื่องมดถูกกดขี่โดยฝูงตั๊กแตน แต่เรื่องราวง่ายๆนี้ถึงได้ว่าเป็นอมตะในเรื่องของแง่คิด ที่นำไปใช้ได้กับทุกเรื่องราว ใช้ได้กับทุกช่วงวัย
มันไม่ง่ายนักที่สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ถูกกดขี่มานาน ใช้ชีวิตเดิมๆ ซ้ำๆซากๆ โดยเห็นเป็นเรื่องปกติ จะลุกขึ้นมาทำอะไรซักอย่าง ให้มีอิสระจากการกดขี่นั้นเสียที
อาณาจักรมดถูกสะกิดจากความผิดพลาด ของฟลิก เป็นการสะกิดเล็กๆ ที่มดตัวอื่นๆ เห็นว่ามันจะทำให้การสะสมเสบียงที่ทำอยู่ต้องทำมากกว่าปกติเท่านั้น แต่มิได้ฉุกคิดว่า เหตุใด พวกเขาจะต้องหลังคดหลังแข็งเพื่อให้ ฝูงตั๊กแตนอิ่มท้องด้วย
...พวกเขาไม่เคยตั้งคำถามกับชีวิต เพียงแค่ดำเนินไปอย่างที่มันเป็นเท่านั้น...
หากการเปลี่ยนแปลงและความคิดจะลุกขึ้นสู้ของฟลิก ไม่สำเร็จ เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร แน่นอนว่าอาณาจักรมดคงถูกถล่ม แต่คงไม่ใช่จะล่มสลายหรอก เพราะยังไงซะเจ้าตั๊กแตนก็ยังต้องพึ่งพาเจ้ามดตัวเล็กๆ พวกนี้ในการสะสมเสบียงอาหาร และมดทั้งหลายก็จะกลับเข้าสู่วิถีชีวิตเดิมๆ
แต่หากการเปลี่ยนแปลงนี้สำเร็จหละ มันจะเป็นเช่นไร เสบียงที่เคยสะสมและต้องปันส่วนให้ต๊กแตน ก็ไม่จำเป็นอีกแล้ว พวกมดเป็นผู้หามา พวกมดเองจะได้เป็นเจ้าของทั้งหมด และแน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลง คงทำไม่ได้หากฟลิกไม่มีตัวช่วย ไม่ว่าจะเป็น เพื่อนๆ กำลังใจจากมดสาว และส่วนสำคัญที่สุด ความร่วมมือร่วมใจของเหล่ามดทั้งอาณาจักร เพื่อจะพลิกวิถีชีวิตของตน
เมื่อลองเปรียบเทียบดูแล้ว...
...มันจะเสียหายซักแค่ไหน หากเราจะรวบรวมพลัง เพื่อวิถีชีวิตของเราเอง
...มันจะเสียหายซักแค่ไหน ที่จะเปลี่ยนแปลงและยอมรับมัน
