ช่วงแรกที่ยังไม่ค่อยมีคน ก็ถ่ายรูปสนุกดีคะ แต่พอเริ่มมีคนติดเฟรมมา คุณสามีเริ่มนอย เพราะเราเป็นตากล่องมือช้า กว่าจะกดชัตเตอร์ อาม่าอาซิ่มก็โผล่เข้าเฟรมมา
โรงแรมที่เราพัก ชื่อไรไม่รู้อ่ะ -*- |
หลังจากเดินเล่นถ่ายรูปพอหอมปากหอมคอ เราก็กลับห้องพักเก็บสัมภาระ เพื่อเดินไปขนส่ง ขึ้นรถเที่ยว 9.30 น. ไปอู่หลิงหยวน แต่...ไม่ทัน เวรกรรม!! เราเลยต้องขึ้นรถรอบ 10.30 ไปเมืองจางเจียเจี้ยแทน
ในจุดนี้จะของอธิบายซักเล็กน้อย จางเจียเจี้ย เป็นทั้งชื่อเมืองและชื่ออุทยาน (หุบเขาอวตารเป็นส่วนหนึ่งในอุทยาน) แต่เมืองที่เป็นทางเขาอุทยานนั้นชื่ออู่หลิงหยวน ซึ่งถ้ามาจากทางเมืองเฟิ่งหวงจะถึงเมืองจางเจียเจี้ยก่อน เราต้องหารถต่อไปอู่หลิงหยวนอีกที
เมื่องถึงขนส่งจางเจียเจี้ย เราก็จะเห็นรถไปอู่หลิงหยวนจอดเรียงๆกันอยู่ เป็นรถมินิบัส ออกทุก 45 นาที วิ่งจนถึง 3 ทุ่ม ถ้าใครจะจองโรงแรม ที่จางเจียเจี้ย ก็สามารถนั่งรถไปกลับอู่หลิงหยวนได้สบายๆ แต่เราไม่อยากเสียเวลานั่งรถ ก็ขนสัมภาระไปนอนอู่หลิงหยวนเลย
มินิบัส จางเจียเจี้ย-อู่หลิงหยวน |
สถานีรถอู่หลิงหยวน |
Wulingyuantuniu Youth Hostel |
ที่พักของเราพนักงานสามารถพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง มีแผนที่แจกพร้อมแนะนำจุดที่เราควรแวะ
นางดูเสียดายที่เรามีเวลาท่องเที่ยวน้อย มีแค่ช่วงบ่ายวันนี้และพรุ่งนี้อีกหนึ่งวัน (เราก็ว่าน้อยไป ไม่ทั่ว และไม่คุ้มค่าบัตร บัตรใช้ได้ตั้ง 4 วัน เอาจริงๆ ควรเที่ยวที่นี่อย่างน้อย 2 วันเต็ม)
เราถึงหน้าอุทยานตรงประตูอู่หลิงหยวนประมาณ 3 โมงเย็น ช่องซื้อบัตรปลอดคน ที่ขึ้นรถปลอดคน เป็นเพราะมันเป็นช่วงเย็นแล้ว อุทยานปิดประมาณ 5 โมงเย็น ฉะนั้นถ้าใครมาถึงที่นี่บ่ายๆ ซื้อบัตรไว้ก่อนเลยคะ พรุ่งนี้เช้าจะได้เที่ยวเลยไม่ต้องต่อแถวซื้อ
บัตรราคา 245 หยวน ใช้เข้า-ออกได้ถึง 4 วัน ถ้าอยากเที่ยวแบบละเอียด ไม่รีบร้อน ก็จงใช้ให้เต็มที่ 4 วันไปเลยคะ ราคาบัตรนี้รวมค่าขึ้นรถบัสรับส่งในแต่ละจุด แต่จะไม่รวมค่ากระเช้า ค่าเคเบิลคาร์ชิมมั้ยคะ เต้าหู้เหม็น อิอิ |
เริ่มจากโซนภาพเขียน 10 ลี้ ไอ้สิบลี้นี่เราก็ไม่รู้นะว่ามันไกลหรือใกล้กว่าสิบกิโล แต่ยังไงซะเราก็ตัดสินใจเดินคะ เพราะเคเบิ้ลคาร์สำหรับไปกลับ ต้องซื้อตั๋วเพิ่มราคา 52 หยวน ก็ชิวๆ คะ เดินเล่นกันไป พอเหนื่อย เริ่มรู้สึกว่าเมื่อไหร่จะถึงจุดสิ้นสุดซักทีเนียะ แลมองเคเบิลคาร์ก็เริ่มรู้สึกว่า ราคามันก็ไม่แพงมั้ง 555 แต่ในที่สุดเราก็เดินมาถึงจุดถ่ายรูปคะ ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไรมากกับวิวในจุดนี้จริิงๆ คะ พอพักหายเหนื่อย หาเต้าหู้เหม็นชิม แล้วก็เดินกลับออกมา ถามคุณสามีว่าเราพอมีเวลาไปต่อนะ น่าจะไปลำธารม้าแส้ทองได้อยู่ แต่ด้วยความเหนื่อยคะ และตามที่มีข้อมูล ถ้าไปช่วงน้ำแห้งวิวมันไม่งาม เราตัดสินใจออกจากอุทยานคะ ไปหาอะไรกินกันดีกว่า คิดว่ามื้อนี้ควรจะทานดีๆ ชดเชย มื้อกลางวันบนรถทัวร์ ^^
หันไปมองทางเข้าอุทยานซักนิดก่อนเดินตรงไปถนนคนเดิน |
สุดท้ายเรากลับมาทานอาหารเย็นในภัตตาคารคะ สั่งอาหารก็ดูตามรูปคะ แอบส่องโต๊ะคนอื่น จะเห็นว่าอาหารแต่ละอย่างนี่มาจากใหญ่มาก เราสั่งมา 3 อย่าง มีเหมือนกุ้งอบวุ้นเส้น (ที่ไม่มีกุ้ง), หมูสามชั้น และ เป็ดย่าง สุดท้ายทานกันไม่หมด บังเอิญว่าเราแวะซื้อขนมมาก่อนถึงถนนคนเดิน เราเลยต้องแอบเอาเป็ดย่างใส่ถุงขนมกลับมาด้วย 555 มีความงกคะ คือมันเหลือเยอะมากอ่ะ แล้วมันก็อร่อยนะ
แผนดัดแปลงมาจากของแอร์เอเชีย |