งานประกาศตัวผู้สมัครรับเลือกเป็นประธานาธิบดีของซ๊อคแทอิลได้รับความสนใจ และสร้างความประหลาดใจอย่างมาก ยิ่งเพิ่มความทะเยอทะยานให้จูดาเฮมากขึ้นเมื่อเธอได้รับความไว้วางใจอย่างมากจากซ๊อคแทอิล
ก่อนหน้านั้น
หลังจากเบคโดฮุนได้รู้ความจริงเรื่องฮาริว เขาพยายามจะให้อภัยจูดาเฮอย่างมากโดยเปิดโอกาสในเธอยอมรับความจริงแต่เธอกลับปฏิเสธ เบคโดฮุนละทิ้งเธอด้วยความปวดร้าว
จูดาเฮเดินกลับบ้านเพียงลำพังเธอถูกลักพาโดยคนของประธานเบคจางฮัก เขาให้ทนายชาแจวุงเตรียมเอกสารการหย่าร้างระหว่างเบคโดฮุนกับจูดาเฮ แม้เธอจะไม่พอใจนักแต่ก็ต้องยอมให้ชาแจวุง(ฮาริว)ปั้มลายนิ้วมือของเธอลงในเอกสาร ประธานเบคจางฮัก สั่งให้เธอเก็บตัวเงียบๆ และไม่ให้เธอติดต่อกับใครในบ้านเขาอีก
หลังจากประธานเบคออกไป จูดาเฮบอกให้ฮาริวจบเรื่องนี้ เขาน่าจะพอใจที่เธอเป็นปบบนี้ แต่เขากลับกล่าวว่าวันใดที่เธอได้เขาคุกรับความผิดของเธอวันนั้นจะเป็นวันที่เขาพอใจ
คนของประธานเบคพาตัวจูดาเฮไปที่วิลล่าตามคำสั่งประธานเพื่อเฝ้าดูเธอ ในระหว่างทางจูดาเฮนึกถึงเอกสารของบริษัทที่เกี่ยวของกับการลงสมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดีของซ๊อคแทอิล เธอจึงหนีมาเอาเอกสารที่บ้านตระกูลเบค เมื่อได้เอกสาร(ไม่น่าเชื่อว่าจูดาเฮจะหาวิธีเปิดตู้เซฟมาจนได้><) เบคจีมีเข้ามาขวางตามที่เบคจงฮักโทรศัพท์มาสั่งไว้ว่าให้กักตัวจูดาเฮไว้
แต่จูดาเฮกลับบอกเบคจีมีว่า กระเป๋าใบนี้จะทำให้บ้านเบคแตกแยกได้อย่างที่เบคจีมีต้องการ เธอจึงให้จูดาเฮตบเธอเพื่อให้ดูแนบเนียนกว่าที่เธอจะปล่อยจูดาเฮไปเฉยๆ เบคจางฮักกลับมาพบเบคจีมีที่ถูกตบและกระเป๋าเอกสารก็ถูกขโมยไปแล้ว
เบคโดฮุนเมามาย ทั้งเสียใจทั้งรู้สึกผิด
“นูนา ผมขอโทษและขอบคุณ ผมสร้างปัญหาให้พี่เสมอ” เขาพูดทั้งเมามายและร้องไห้
เบคจางฮักล้มป่วยเข้าโรงพยาบาล แต่ก็ยังโวยวายให้ตามหาจูดาเฮให้ได้พร้อมกับกระเป๋าเอกสารนั่น แม้จะต้องถึงกับฆ่าหล่อนก็ต้องทำ เบคโดฮุนตกใจกับคำพูดนั้นของพ่อ
จูดาเฮหนีมาหลบกับจูฮยางฮุน เธอไม่ได้เล่าอะไรให้เขาฟัง เขาว่าที่นี่จะปลอดภัยสำหรับเธอ
คนของเบคจางฮักไปตามหาจูดาเฮที่บาร์ของจูฮยางฮุน จูฮยางฮุนถูกซ้อมอย่างหนักแต่ก็ไม่ยอมบอกที่อยู่ของจูดาเฮเบคโดฮุนที่แอบตามไปพบจูดาเฮที่กำลังวิ่งออกจากบาร์ เขาพาเธอไปส่งที่สนามบินพร้อมกับตั๋วเครื่องบิน
“ถ้าคุณอยากมีชีวิตอยู่ต่อ ก็จงฟังสิ่งที่ผมพูด นี่จะเป็นคำพูดสุดท้ายจากคนที่ครั้งหนึ่งเคยห่วงใยคุณมาก”
จูดาเฮรับตั๋วเครื่องบินและจากไป เบคโดฮุนไม่รู้เลยว่าจูดาเฮปฏิเสธความช่วยเหลือจากเขา
พ่อของทนายชาเริ่มสังเกตความผิดปกติในตัวเขา แม้ซ๊อคซูจองจะหมั่นมาดูแลคุณพ่อแทนเขาเสมอ
ฮาริวกับอ.ยัมมาเปลี่ยนป้ายที่เคยติดไว้ว่าใครที่มีเบาะแสเกี่ยวกับการตายที่แม่น้ำให้ติดต่อทนายชาแจวุง เขาได้พบกับนักวิจัยคนหนึ่งที่แอบติดกล้องไว้บริเวณนั้นเพื่อศึกษาเกี่ยวกับธรรมชาติบริเวณนั้น ชายคนนั้นให้พวกเขาตรวจสอบภาพถ่ายที่ได้จากกล้องนั้น ทั้งสองจึงได้ภาพถ่ายรถและจูยางฮุน บริเวณแม่น้ำในวันเกิดเหตุ
เบคโดฮยองบอกกับ ชาแจวุง(ฮาริว) เรื่องติดตามหากระเป๋าเอกสาร เบคจางฮักบอกกับ ชาแจวุง(ฮาริว) ต่อหน้าซ๊อคแทอิล ว่าการเลือกตั้งขออย่าให้มูลนิธิเข้ามาเกี่ยวข้องและให้ซ๊อคแทอิลเลิกคิดเรื่องเลือกตั้ง ซึ่งซ๊อคแทอิลจำตอ้งยอมทำตาม
เบคโดฮุนไม่ตอบคำถามชาแจวุง(ฮาริว) ว่าจูดาเฮหนีไปหลบซ่อนอยู่ที่ไหน แต่ต่อว่าชาแจวุง(ฮาริว) ในเรื่องทั้งหมดที่เขาได้วางแผนไว้ตั้งแต่แรก รวมทั้งเรื่องเบคโดฮยอง
“อย่างถามเรื่องจูดาเฮ และอย่ายุ่งกับพี่สาวผมอีก!!”
จูดาเฮเปิดดูคลิปภายในกระเป๋าเอกสาร เป็นการพูดคุยของซ๊อคแทอิลกับ เบคจางฮักเรื่องการตายของ น้องชายของเบกจางฮัก สามีของเบคจีมี ว่ามันเป็นการทำให้ดูเหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย จูดาเฮนำเอกสารในกระเป๋าไปเผาทิ้งหลังจากได้แสกนเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์แล้ว
เมื่อฮาริวไม่สามารถหาจูดาเฮพบ เขานำรูปถ่ายที่ได้จากริมแม่น้ำ ไปพบกับจูยางฮุน เพื่อให้เขาบอกที่อยู่ของจูดาเฮ
“ถ้าคุณยังช่วยเหลือเธออยู่ คุณจะพัวพันมากกว่าข้อหาฆาตกรรม คุณอยากจะไปอยู่ในคกในข้อหาฆาตกรหรือ ให้คนที่ทำผิดจริงๆ มารับโทษ”
แทคเบกับอ.ยัมพยายามติดตามจูยางฮุน จนกระทั่งพบว่าเขานัดกับจูดาเฮ แทคเบแอบติดเครื่องดักฟังเอาไว้ จูยางฮุนบอกจูดาเฮเรื่องรูปถ่าย จูยางฮุนดูหวาดกลัวมาก แต่จูดาเฮกลับไม่มีทาทีหวาดกลัวอะไร
“เธอหมายความว่ายังไง เธอเป็นคนสั่งให้ฉันฆ่าจูดาเฮไม่ใช่เหรอ”
“อะไรกันฉันแค่บอกให้พี่จัดการเขาเท่านั้น”
"แต่ถ้าครั้งนี้เขามีหลักฐาน เราก็ควรจะกำจัดเขาจริงๆซักที"
ชาแจวุง(ฮาริว) คิดจะนำคลิปเสียงที่ได้ เพื่อแลกเปลี่ยนเอากระเป๋าเอกสารไปคืนให้เบคจางฮักในขณะเดียวกัน ก็จะส่งคลิปเสียงนั้นให้ตำรวจเพื่อจับกุมจูดาเฮ
เบคโดฮุนได้ยินที่เบคจางฮักกับเบคโดฮยองพูดคุยกัน
“ฉันไม่น่าปล่อยให้จูดาเฮเข้าบ้าน”เบคจางฮักโวยวาย “โดฮยองแกต่อต้านจูดาเฮมาตลอด อะไรเป็นเหตุผลที่แกยอม มีอะไรที่ฉันยังไม่รู้!”
“จูดาเฮ เอาผลตรวจดีเอ็นเอมาให้หนู ถ้าไม่ยอมให้เธอแต่งงานเธอจะเอาเรื่องที่หนูเป็นแม่ของโดฮุนไปบอกเขา”เธอพูด้วยความขมขื่น “ตั้งแต่ให้กำเนิดเขา หนูเป็นพี่สาว หนูได้พราก คำว่าแม่ จากเขาไป หนูไม่มีสิทธิจะทำให้เขาต้องเจ็บปวด”
เบคโดฮุนร้องไห้อย่างหนักเมือ่ได้ยินเรื่องราวเหล่านั้น เขาร้องไห้อย่างหนักเมื่อสงบอารมณ์ได้เขาไปเยี่ยมเบคจางฮักและพบกับโดฮยอง เขาทำตัวดีขึ้นเล็กน้อย และมองพี่สาวด้วยสายตาที่ต่างออกไป
“ทำไมมองฉันแบบนั้นหละ เธอดูเหนือ่ยนะ ให้ฉันกลับบ้านไปทำข้าวผัดกิมจิที่เธอชอบมั้ย”
เบคโดฮุนยิ้ม “ทำเพิ่มเป็นสองเท่าเลยนะ”
ชาแจวุง(ฮาริว) มาบอกประธานเบคว่าเขาพบจูดาเฮแล้วแตประธานหลับไปแล้วเขาจึงบอกกับเบคโดฮยอง กับเบคโดฮุนแทน
ชาแจวุง(ฮาริว) นัดพบกับจูดาเฮที่ลานแห่งหนึ่ง จูดาเฮรออยู่ที่นั่นและบอกให้ฮาริวเอาคลิปเสียงของเธอไปวางไว้ในรถแทนที่จะเอามายื่นให้เธอโดยตรงเพราะเธอวางกระเป๋าเอกสารไว้ในรถ เบคโดฮุนที่ติดตามมา ขอร้องชาแจวุง(ฮาริว) ให้เขาไปเอาแทน จูดาเฮพยายามบอกให้เบคโดฮุนถ่อยห่างออกจากรถและอย่าเปิดประตูรถ
“ผมจำเป็นต้องถามบางอย่าง”
“ฉันจำเป็นต้องเอาเอกสารนั่นเพื่อความอยู่รอด”
“คุณ..รักผมบ้างไหม คุณแต่งงานเพราะรักผมใช่มั้ย กรุณาตอบผมอย่างจริงใจ”
“ฉันแต่งงานเพราะรักคุณ”
“ถ้าคุณรักผม คุณไม่ควรเอาเรื่องของคุณแม่ผม มาข่มขู่ท่าน ท่านจะเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องยอมรับคนที่ท่านเกลียดในฐานะลูกสะใภ้ ผม..ไม่มีวันยกโทษให้คุณเลย..คุณสมควรตายด้วยมือผม”เบคโดฮุนเดินเข้าหาจูดาเฮ
ฮาริวจับตาดูคนทั้งคู่อย่างระวัง แต่แล้วเมื่อจูดาเฮวิ่งหนีไป เบคโดฮุนย้อนกลับมาเปิดประตูรถ เสียงระเบิดดังขึ้น ร่างของเบคโดฮุนกระเด็นออกมา
เบคโดฮยองที่กำลังทำอาหารโปรดของเบคโดฮุนได้รรับข่าวรีบมาที่โรงพยาบาลทันที
“ถ้าเขาผ่านคืนนี้ไปได้ เราจะบอกอาการของเขาได้ครับ” หมอบอกถึงอาการของเบคโดฮุน
จูดาเฮนัดพบกับซ๊อคแทอิล
“ผมจะไว้ใจคุณได้อย่างไร”ซ๊อคแทอิลถามจูดาเฮอย่างระวังตัว
“ฉันมีเอกสารที่สามารถสอยเบคฮักลงมาได้”จูดาเฮบอกอย่างมั่นใจพร้อมโชว์เอกสารนั่นให้เขาดูผ่านแทปเล็ต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น