“จูดาเฮเธอต้องตายด้วยน้ำมือฉัน”
“คุณและฉันต่างก็หลอกลวงคุณโดฮุนด้วยกันทั้งคู่” จูดาเฮกล่าวกับเบคโดฮยองอย่างไม่สะทกสะท้าน
ฮาริวรีบมาที่จัดงานแถลงข่าว เมื่อเขามาถึง เขาพบเบคโดฮยองกับจูดาเฮที่ทางเดิน พร้อมกับกรรไกรในมือของเบคโดฮยองและ แผลที่ท้องของจูดาเฮ ฮาริวรีบพาเบคโดฮยองออกมา
“ทำไมคุณทำแบบนี้ คุณอยากให้มือคุณเปื้อนเลือดเหรอ คุณคิดว่าโดฮุนอยากให้คุณทำแบบนี้เหรอ”
“คุณจะรู้อะไร ใครจะจัดการความอยุติธรรมนี้ให้ฉัน คุณจะรู้ได้ยังไงว่าความรู้สึกของคนเป็นแม่รู้สึกยังไง เขาไม่ใช่น้องชายแต่เขาคือลูกชายของฉัน! ฉันจะฆ่าจูดาเฮด้วยมือของฉันเอง!!”
ในระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเถียงกันตำรวจเข้ามาพาตัวเบคโดฮยองออกไปในข้อหาที่เธอทำร้ายจูดาเฮ
จูดาเฮถูกส่งโรงพยาบาลแผลที่ท้องของเธอไม่อันตรายมากนัก หมอถามถึงญาติของเธอ
“ฉันไม่มีใคร..” จูดาเฮตอบนิ่งๆ ตำรวจเข้าห้องมาขอสอบปากคำจูดาเฮบอกเพียงว่าเธอไม่ต้องการฟ้องร้อง เบคโดฮยองจึงไม่ถูกจับกุม
เบคจางฮักเอ่ยกับชาแจวุง(ฮาริว)ในระหว่างดื่มกัน ว่าเขาเคยทำไม่ดีไว้มากและรู้สึกต้องชดใช้ในคราวเดียว เขารู้สึกผิดถ้าเขายอมให้เบคโดฮุนเล่นกีฬาต่อไปเรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ และสุดท้ายเบคจางฮัก ฝากให้ชาแจวุง(ฮาริว) ดูแลเบคโดฮยองด้วย
จูดาเฮกับซ๊อคแทอิลปรึกษากันเรื่องจะทำให้กรรมการในเบคฮักหันมาสนับสนุนซ๊อคแทอิล จูดาเฮคิดจะใช้ข้อมูลที่มีเป็นตัวประกันไม่ให้ประธานเบคเข้ามาขัดขวาง
ชาแจวุง(ฮาริว) โวยวายกับตำรวจที่ไม่ทำการสืบสวนต่อ ตำรวจเห็นชาแจวุง(ฮาริว)ยืนกรานอย่างหนักว่าจูดาเฮเป็นฆาตกร ทั้งคู่ไปดื่มกันหลังเลิกงาน ตำรวจบอกกับชาแจวุง(ฮาริว) ที่อยู่ในเวลาเกิดเหตุของจูดาเฮได้รับการยืนยันแน่นอน รถที่ใช้ถูกซื้อไปโดยคนจรจัด ระเบิดก็หามาจากตลาดมืด จึงทำให้การสืบสวนยากลำบาก
ในการนัดประชุมกรรมการมุลนิธิ มีผู้เข้าร่วมเพียงสองราย ผอ.ลีได้รับโทรศัพท์จากจูดาเฮพูดถึงการยักยอกเงินของเขา เขาจึงรีบกลับออกไป เหลือเพียงประธานเบค ชาแจวุง(ฮาริว) และผอ.โชเท่านั้น
ในร้านอาหารอีกแห่งซ๊อคแทอิล จูดาเฮกำลังกินเลี้ยงกับผู้สนับสนุนหลายๆ ราย จูดาเฮประกาศว่า พวกเขาจะไม่ใช่สมาชิกในมูลนิธิเบคฮักอีก แต่จะเป็นสมาคมผู้สนับสนุนซ๊อคแทอิล ซ๊อคซูจองที่อยู่ด้วยรู้สึกไม่สบายใจนัก จูดาเฮแนะนำเธอต่อทุกคน
ในตอนที่จูดาเฮออกไปห้องน้ำเธอถูกลักพาตัวไปโดยชายสองคน ซ๊อคซูจองมาเห็นเขา เธอรีบโทรศัพท์บอกฮาริว ฮาริวนึกถึงคำพูดของเบคโดฮยอง
เบคโดฮยองจับจูดาเฮไว้ที่โกดังแห่งหนึ่ง
“จำไว้นี่คือใบหน้า แม่ของลูกชายคนหนึ่ง สิ่งที่เธอทำให้โดฮุนต้องเจ็บปวดฉันจะตอบแทนเธออย่างสาสม อยากจะลองโดนเผาทั้งเป็ฯดูมั้ยหละ”
“ผอ. อย่าทำแบบนี้เลยคะ”
“นังแพศยา!!”
เบคโดฮยองจุดไฟแชกขึ้น ในจังหวะนั้นเองเธอได้รับโทรศัพท์จาก เบคจางฮัค
“โดคยอง อย่างทำแบบนั้นเลยนะ โดคยอง ถ้าโดฮุนอยู่ตรงนั้นก็คงจะไม่ให้แกทำเหมือนกัน”
เบคจางฮักรีบโทรศัพท์บอกชาแจวุง(ฮาริว) เขารีบไปที่นั่นทันทีพร้อมกับเรียกเลขานัม เลขาของเบคจางฮักไปด้วย
ที่โกดังเขาพบจูดาเฮถูกจับมัดไว้ เบคโดฮยองนั่งอยู่อย่างหมดอาลัยที่มุมหนึ่ง เขาพาเธอออกมาและให้เลขานัมพาเธอกลับ
“จากนี้ไปผมจะจัดการเองครับ”
ชาแจวุง(ฮาริว) ย้อนกลับเข้าไปหาจูดาเฮในโกดัง
“ผมไม่รู้สึกเสียใจเลยด้วยซ้ำ เธอดูเหมือนคนโง่”
“ทำไมไม่ฆ่าฉันซะละ นายกลัวละสิ”
“ฉันไม่เหมือนคนตระกุลเบคหรอกนะ เธอเอาเอกสารลับที่ขโมยไปมาคืนก่อนสิ”
ฮาริวพูดจบก็เอาน้ำมันราดรอบตัวเธอ จุดไฟแชกขึ้นและนับถอยหลัง จูดาเฮยังนิ่งอยู่แต่สุดท้ายเธอก็ยอมบอกที่ซ่อนแทปเล็ตที่เธอเก็บข้อมูลไว้ ฮาริวให้ อ.ยัมเป็นคนไปเอามาเก็บไว้ก่อน
“นายไม่ได้อยากได้เอกสารนั่นหรอก ทำไมนายไม่ฆ่าฉัน”
“การฆ่าไม่ใช่วิธีของฉัน แต่เป็นวิธีของเธอ ฉันจะทำให้เธอขอโทษทั้งน้ำตา..นั่นต่างหากเป็นการแก้แค้น..”
ฮาริวกลับไปและทิ้งจูดาเฮไว้ตรงนั้น
ชาแจวุง(ฮาริว) เอาแทปเล็ตไปให้เบคจางฮักที่บ้าน เบคจางฮักรู้สึกขอบคุณเขามาก และบอกว่าเบคโดฮยองไม่สบายมาก เขาควรจะไปดูแลเธอซักหน่อย
ชาแจวุง(ฮาริว) กล่าวกับเบคโดฮยองว่าเขาเองก็รู้สึกอยากฆ่าจูดาเฮมากๆ ในวันที่ลูกสาวของเขาตายไป แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เขาอยากให้จูดาเฮยอมรับความผิดของตัวเองและมาขอโทษอย่างจริงใจ
ซ๊อคซูจองรอจูดาเฮที่โรงแรมที่พักของจูดาเฮ เห็นจูดาเฮกลับมาด้วยแท็กซี่อย่างอิดโรย เธอพาจูดาเฮไปพัก และโทรศัพท์บอกฮาริว
“วันนี้ฉันทำดีรีเปล่าคะ”
อ.ยัมพยายามไปตามหาคนจรจัดตามที่แจกอาหาร เขาพบคนจรจัดคนหนึ่งมีพิรุธแต่ก็ยังแน่ใจอะไรไม่ได้
ทางด้านแทคเบพยายามตามหาคนขายระเบิด แต่คนขายเกิดระแวงสงสัยขึ้นมา
ฮาริวนึกขึ้นได้ว่าระหว่างพูดคุยกับอ.ยัมและแทคเบ คนที่ยืนยันสถานที่ให้จูดาเฮยืนยันแค่ว่าจูดาเฮเป็นคนเอาของมาเปลี่ยน แต่เธอไม่แน่ใจว่าใช่จูดาเฮหรือไม่ที่เป็นคนมาซื้อของ
ชาแจวุง(ฮาริว) ไปพบตำรวจ และตำรวจเองก็ได้ภาพวงจรปิดในเวลาที่ระบุว่ามีการซื้อของโดยบัตรเครดิตของจูดาเฮ แต่กลับไม่มีจูดาเฮในเวลานั้น พบเพียงตอนที่เธอเอาของมาเปลี่ยน ชาแจวุง(ฮาริว) บอกว่าจูดาเฮมีพี่ชายที่มีประวัติอาชญากรรมยาวเหยียดเขาอาจจะเป็นคนช่วยเธอตอนมาซื้อของ
ชาแจวุง(ฮาริว) มีนัดทานอาหารกับคุณพ่อของเขา คุณพ่อนัดซ๊อคซูจองมาด้วย เขาเห็นว่าทั้งคู่เลื่อนเวลาแต่งงานมานานมาก แต่ซ๊อคแทอิลและจูดาเฮมาพบพอดี ซ๊อคซูจองจึงเลี่ยงออกมาพาคุณพ่อกลับบ้าน
ซ๊อคแทอิล ชาแจวุง(ฮาริว) และจูดาเฮ จึงทานอาหารร่วมกัน ซ๊อคแทอิลถามทนายชาหลายเรื่อง ในขณะที่จูดาเฮคอยจับตาดูฮาริวอย่างตั้งใจ แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรพลาดเลย จนกระทั่งซ๊อคแทอิลเริ่มถามเกี่ยวกับผู้ชายที่ลูกสาวของเขาเคยคบด้วย พอดีกับที่ซ๊อคซูจองกลับมาด้วยความเป็ฯห่วงและช่วยตอบ ก่อนที่การพูดคุยจะดำเนินต่อไป จูดาเฮได้รับโทรศัพท์จึงบอกซ๊อคแทอิลว่าควรจะไปได้แล้ว
ฮาริวคิดว่าเขาจำเป็นจะต้องหาข้อมูลเพิ่มจากไดอารี่ส่วนตัวของชาแจวุง ในตู้เซฟเข้าพบแฟ้มข้อมูลเกี่ยวกับ ซ๊อคแทอิล จึงบอกซ๊อคซูจองให้กลับไปก่อน
หลังจากซ๊อคซูจองกลับไป เขาพบเอกสารการทุจริตของซ็อคแทอิล และในบันทึกส่วนตัวชาแจวุงเขียนไว้ว่า เขาพบหลักฐานการทุจริตและยังพบอีกว่าซ๊อคแทอิลพัวพันกับการตายของปาร์คมินกุ๊ก หัวหน้าสหภาพแรงงาน แต่หลังจากที่เขาขอซ๊อคซูจองแต่งงานเขาจึงตัดสินใจเก็บเรื่องนี้ไว้เงียบๆ
จูยางฮุนพบว่าฮาริวเจอตัวคนจรจัดที่เขาให้ไปซื้อรถที่ใช้ระเบิดได้แล้ว เขารีบไปหาจูดาเฮ และคิดว่าเขาคงไม่รอด ด้วยความรักที่มีต่อน้องสาวต่างบิดาที่เขาคอยปกป้องมาตลอด และเขาคิดจะปกป้องเธออีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น