รีวิว/สปอยล์ : ปรมาจารย์ลัทธิมาร :The Untamed

<<เลเวล ตั้งใจดู: ทีแรกคิดว่าน่าจะแค่ดูเพลิน ดูไปดูมาอ้าว..เรื่องมันยังไงแน่ กลายเป็นต้องตั้งใจดู>>
<<เลเวลพิเศษ ฟินเป็นพิเศษ :P อินไปกับมิตรภาพ มองตารู้ใจ>>
<<9/10>>

หลังจากดูซีรีย์จีนกำลังภายในมาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 6 เดือนแล้วยังออกจากยุทธภพไม่ได้ กว่าจะถึงคิวของซีรีย์สุดฮิตประจำปี 2019 หลังจากดูจบก็ยอมรับความเป็นที่หนึ่งของซีรีย์เรื่องนี้จริงๆ เราไม่รู้ว่าจะได้ใจชาววายมากน้อยแค่ไหน แต่สำหรับเราถือว่าพอดี กำลังน่ารัก...คือเข้าใจคำว่า มูฟออนเป็นวงกลมเป็นเช่นไร...555
ซีรีย์เรื่องนี้เป็นสไตล์  ซีรีย์ย้อนยุค แฟนตาซี แอคชั่น โรแมนติก


ขอชม
1. แน่นอนในเรื่องโปรดักชั่น เสื้อผ้าหน้าผม โลเกชั่น เลิศเลอ โทนของภาพ แม้ว่าหลายๆ ครัั้งจะเห็นได้ชัดว่าเป็นฉาก และในซีนที่อยู่ในที่ชุมชนนักแสดงประกอบเยอะมากดูสมจริงดี
2. OST ดนตรีประกอบดีงามมากจริงๆ สื่อถึงอารมณ์ของตัวละครได้ดีมาก มีความอิน ในส่วนนี้คือ 10/10
3. ในส่วนของบท จะขอพูดในฐานะที่ไม่ใช่แฟนนิยาย มันจะมีช่วงจังหวะบทพูดเย่อเย้ออยู่บาง แต่บทพูดบางอย่างนี่แหละที่ส่งผลต่อการกระทำของตัวละคร และส่งผลถึงเนื้อเรื่อง จากไม่ได้ตั้งใจดูกลับต้องตั้งใจกว่าเดิม
4. นักแสดง ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาได้ดีมาก เคมีดีมาก ไม่มากไม่น้อยเกินไป ขอชื่นชมสายตาแหลมคมในการกำกับการแสดงจริงๆ


เนื้อเรื่อง-  เส้นเรื่องหลายเส้นซ้อนกันไปมา เล่าย้อน และตัวละครเยอะมาก ขอเล่าเท่าที่รู้เรื่อง55
ซีรีย์เล่าถึง 5 ตระกูล ที่ดูแลยุทธภพ ได้แก่ ตระกูลหลานแห่งกูซู ตระกูลจินแห่งหลานหลิง ตระกูลเนี่ยแห่งชิงเหอ ตระกูลเวินแห่งฉีซาน ตระกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่ง แต่ละตระกูลก็มีคาแรกเตอร์คนละแบบ

เส้นเรื่องแรก เส้นทางชีวิตของเว่ยอิง/เว่ยอู๋เซี่ยน  (เซียวจ้าน) ในการขึ้นมาเป็นปรมาจารย์อี๋หลิง เว่ยอิง ต้องการช่วยเจียงเฉิงจึงสละจินตาน(จินตานคือประมาณว่าเป็นพลังปราณเซียนถ้าไม่มีก็คือมนุษย์ธรรมดา)ให้เจียงเฉิง(เวินฉิงเป็นผู้ผ่าตัดย้ายจินตาน) ทำให้เว่ยอิง ไม่สามารถฝึกวิชากระบี่ได้ และมีเหตุบังเอิญทำให้เขาได้เหล็กทมิฬ(จากดาบในตัวเต่าถูลู่เสียนอู่) มาครอบครอง เขาจึงหันไปฝึกวิชาคาถาซึ่งเป็นวิชาที่คิดขึ้นเองโดยอาศัยพลังจากเหล็กทมิฬ หลอมเป็นตราพยัคฆ์ทมิฬ แต่คนในยุทธภพมองว่าเป็นวิชามาร การฝึกวิชานี้จะต้องใช้สมาธิ หากถูกรบกวนก็จะถูกอาคมความอาฆาตจากตราพยัคฆ์ทมิฬครอบงำ หลานจ้าน/หลานวั่งจี (หวังอี้ป๋อ) จึงใช้วิชาฉินเพื่อช่วยให้เว่ยอิงสงบจิตใจ นอกจากความฉลาดระดับคิดค้นวิชาเองได้นิสัยของเว่ยอิงที่เห็นถึงคุณธรรมน้ำมิตรไม่ได้สนใจว่าเป็นใครตระกูลใด จึงทำให้เขามีโอกาสผูกมิตรกับ เวินฉิง และเวินหนิง ตระกูลเวินที่เป็นตัวร้ายของยุทธภพ และเลือกที่ช่วยเหลือทั้งสองคนพร้อมกับคนแก่และเด็กในตระกูลเวิน ตอนถูกกวาดล้าง กลายเป็น ศัตรูของคนทั้งยุทธภพ ช่วยชีวิตเวินหนิง จนเวินหนิงกลายเป็นขุนพลผี เว่ยอิงพาคนตระกูลเวินไปอาศัยอยู่บนเขาแทบจะไม่ติดต่อกับใครอีก

เส้นเรื่องที่สอง เกี่ยวกับของวิเศษ เหล็กทมิฬ ซึ่งตามตำนานว่ามีทั้งหมด 4 ชิ้น (แต่เว่ยอิงได้พบชิ้นที่ 5)
หลานจ้านพบชายคนหนึ่งถูกสร้างให้เป็นหุ่นเชิด โดยไม่พบว่าใครเป็นผู้บงการหรือเกิดจากอะไร
เว่ยอิง และหลานจ้านพบเหล็กทมิฬโดยบังเอิญ 1 ชิ้น เป็นชิ้นที่ตระกูลหลานเก็บรักษาไว้ หลานจ้านได้รับหน้าที่ในการตามหาเหล็กทมิฬชิ้นอื่นๆ โดยมีเว่ยอิง เจียงเฉิง และเนี่ยหวายซังติดตามไปด้วย
ในขณะนั้นตระกูลเวินมีเหล็กทมิฬในครอบครอง 1 ชิ้น ซึ่งได้มาจากรูปปั้นเทวนารี และเป็นตามท้องเรื่องนิยายกำลังภายใน คือ ตระกูลเวินเกิดบ้าอำนาจพยายามแผ่ขยายอำนาจและทำลายตระกูลอื่นๆ คู่ขนานไปกับการพยายามหาเหล็กทมิฬ สร้างหุ่นเชิด(เป็นซอมบี้ที่ควบคุมได้)และใช้พลังของเหล็กทมิฬในการควบคุม เพื่อเป็นหนึ่งในยุทธภพ ประมุขเวินให้เซวียหยาง เวินเฉา เวินฉิง ออกตามหาเหล็กทมิฬ สุดท้ายได้เหล็กทมิฬเพิ่มมาอีก 2 ชิ้น (รวมเป็น 3) หนึ่งในนั้นคือชิ้นที่ตระกูลหลานครอบครอง พร้อมกับทำลายตระกูลหลาน ตระกูลเจียง ตระกูลเนี่ย
เหล็กทมิฬอีกหนึ่งชิ้นยังหาไม่พบ เซวียหยางหายตัวไป

เส้นเรื่องที่หนึ่งกับสองดำเนินคู่ขนานกันไปจนกระทั่งเว่ยอิง สร้างตราพยัคฆ์ทมิฬ กลายเป็นปรมาจารย์อี๋หลิง แก้แค้นให้ตระกูลเจียง กวาดล้างตระกูลเวิน พาตระกูลเวิน (สายทางเวินหนิง เวินฉิง) หนีไปซ่อนตัวบนเขา เจียงเฉิงต้องจำใจประกาศตัดขาดกับเว่ยอิง (คนในยุทธภพต่างสงสัยว่าเว่ยอิงแอบเอาเหล็กทมิฬอีกชิ้นไปใช้) ต่อมาใครบางคนซ้อนแผนป้ายสีเว่ยอิง เวินหนิงถูกควบคุมฆ่าคุณชายจิน เวินฉิงและเวินหนิงจึงนำคนตระกูลเวินที่เหลือยอมรับผิดต่อยุทธภพ ทุกตระกูลรวมตัวกันเซ่นทรวงวิญญาณที่ตาย ตอนกวาดล้างตระกูลเวิน เกิดความชุลมุนมีคนสวมรอยใช้เสียงขลุ่ยควบคุมหุ่นเชิดก่อความวุ่นวาย ในขณะที่เว่ยอิงทั้งโมโหทั้งสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นโดยที่เขาไม่ได้ทำ เจียงเยียนหลีตาย  เว่ยอิงควบคุมสติดไม่ได้เขาเห็นผู้คนแย่งชิงตราพยัคฆ์ทมิฬที่เขาสร้างมา จึงทำลายตรานั้นและจบชีวิตตัวเองในที่สุด เป็นเนื้อหาในช่วงครึ่งแรก



เส้นเรื่องที่สาม เส้นทางการแก้แค้นของโม่เสียนอี่ คุณชายโม่ใช้วิชาอาคมสละชีพแลกเปลี่ยนวิญญาณตนเองกับ ปรมาจารย์อี๋หลิง (ฉายาของเว่ยอิง) เพื่อให้เขาฟื้นคืนชีวิตมาเพื่อแก้แค้นแทนตนเอง ซึ่งการแก้แค้นของโม่เสียนอี่มีส่วนเปิดเผยเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ 16 ปีก่อนด้วย ลบล้างมลทินให้แก่ปรมาจารย์อี๋หลิง

เส้นเรื่องที่สี่ เกี่ยวกับเมิ่งเหยา ตระกูลเนี่ยและตระกูลจิน เมิ่งเหยา เป็นลูกนอกสมรสของประมุขตระกูลจินกับโสเภณี เมิ่งเหยาไม่ได้รับการยอมรับจากพ่อ แต่ได้รับการดูแลจากประมุขเนี่ย ต่อมาโดนขับไล่ออกจากตระกูลเนี่ย จึงไปสมคบกับตระกูลเวิน แต่ก็ลอบเป็นสายให้ตระกูลหลาน เลยมีความดีความชอบในการล้มตระกูลเวิน ได้รับการยอมรับจากประมุขจินในที่สุด แล้วแผนการแก้แค้นของเมิ่งเหยาก็เริ่มต้น..เมิ่งเหยาสมคบกับเซวียหยาง แอบใช้เหล็กทมิฬ แสร้งเป็นเว่ยอู๋เซี่ยน และป้ายความผิดให้เว่ยอู่เซี่ยน จนกระทั่งเว่ยอู๋เซี่ยนจบชีวิตในตอนล้มล้างตระกูลเวิน ในขณะที่ประมุขจินก็เริ่มบ้าอำนาจ ก่อนหน้านั้นเมิ่งเหยาก็วางแผนฉวยโอกาสทำให้คุณชายจินทั้งสองตาย ตามมาด้วยวางแผนให้ประมุขจินตายอนาถคาอกผู้หญิง ตัวเองจึงได้ขึ้นเป็นประมุขแทน ฆ่าประมุขเนี่ยแล้วแยกร่าง แก้แค้นที่ประมุขเนี่ยไล่ออกจากสำนัก (จริงๆ การแก้แค้นของเมิ่งเหยาก็สาแก่ใจดีนะถ้ามองในมุมที่เขาถูกกระทำมาตลอด แต่มันไม่ดีตรงป้ายสีให้เว่ยอิงของเราได้ยังไง 55)

เส้นเรื่องที่ห้า การเอาชีวิตเมิ่งเหยา เป็นเส้นเรื่องแอบๆ ต้องสังเกตเอาเอง เนี่ยหวายซังขึ้นเป็นเป็นมุขตระกูลเนี่ยหลังการตายปริศนาของพี่ชายแสร้งเป็นคนไม่รู้เรื่องราวอะไร แต่กลับชักใยอยู่เบื้องหลัง ตั้งแต่คิดปลุกวิญญาณเว่ยอู่เซี่ยน ให้โม่เสียนอี่ใช้อาคมสละชีพเพื่อให้ปรมาจารย์อี๋หลิงฝืนคืนยุทธภพ เปิดโปงเมิ่งเหยา และคลี่คลายปริศนาต่างๆ (ส่วนตัวคิดว่าเนี่ยหวายซังจะเป็นคนที่แอบเก็บศพเว่ยอู๋เซี่ยนไปรึเปล่าเพราะไม่มีใครหาเจอ อยากให้มีภาคแยกเกี่ยวกับเส้นเรื่องนี้)

เส้นเรื่องที่หก เป็นเส้นเรื่องเล็กๆ เกี่ยวกับความแค้นของเซวียหยางและตระกูลฉาง เสี่ยวชิงเฉิงและสหายคู่ใจซ่งหลาน และจะมีการเล่าพาดพิงถึงแม่ของเว่ยอู๋เซี่ยนนิดหน่อยด้วย (เส้นเรื่องนี้ก็น่าสร้างภาคแยกนะ)

จริงๆแล้วเส้นเรื่องที่สี่ ชีวิตของเมิ่งเหยา จะตีคู่มาแบบแอบๆ ตั้งแต่ต้นเรื่อง แล้วมาเน้นๆ ในช่วงครึ่งหลัง ซึ่งจะคล้ายๆ ซีรีย์สไตล์สืบสวนหน่อยๆ

เนื้อเรื่องจะซ้อนกันไปมาแถมเล่าเรื่องจากปัจจุบันแล้วย้อนกลับไป คือเริ่มจากเว่ยอู่เซี่ยนถูกเรียกเข้าร่างโม่เสียนอี่ เจอกับหลานวั่งจีและเจียงเฉิงทำให้นึกถึงอดีต เล่าอดีตไปครึ่งเรื่อง แล้วกลับมาเล่าต่อที่ปัจจุบัน ก็จะงงๆ นิดนึง ในเวอร์ชั่น The Untamed special edition จะเล่าจากอดีตมาถึงปัจจุบันอาจจะไม่งงแต่..ตัดฉากออกไปเยอะ..เหลือตัวละครเอกแบบเน้นๆ.
มิตรภาพ เพื่อน พี่น้อง
เราคิดว่า เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ซีรีย์เรื่องนี้กินใจใครหลายๆ คน (รวมเราด้วย) คือคำว่ามิตรภาพ เป็นคำที่มีความหมายกินใจความหลายอย่าง จะเป็นความรักแบบหนุ่มสาว เพื่อน พี่น้อง ครอบครัว เป็นความเชื่อใจ ความห่วงใย หรือสิ่งใดก็แล้วแต่ ซีรีย์เรื่องนี้แตะเข้าไปที่หัวใจใครหลายๆ คน เป็นธรรมดาที่ทุกคนต้องการความรัก ความห่วงใย หรือการที่เรารักใครซักคน ก็มีความรู้สึกที่ดีต่อคนๆ นั้น ต้องการปกป้องหรือครอบครองคนๆ นั้น แต่มิตรภาพในแบบที่ซีรีย์กล่าวถึง เป็นมากกว่านั้นเป็นอุดมคติในความสัมพันธ์ที่ทุกคนน่าจะต้องการ คือการมีใครซักคนที่มีเป้าหมายเดียวกันเดินบนเส้นทางเดียวกิน การเข้าใจโดยไม่ต้องเอ่ยปาก คือการห่วงใยไม่ใช่การสั่งสอน คือการปกป้องโดยไม่เรียกร้องสิ่งใดคืนมา คือการเคียงคู่แต่ไม่ใช่ครอบครอง
และส่วนตัวมองว่า เนื่องจากจีนไม่อนุญาติให้ซีรีย์วายแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งนัก การไม่มีฉากเลิฟซีน การแสดงของนักแสดงทำให้ผู้ชมรับรู้ได้ว่าเขารู้สึกยังไงต่อกัน โดยไม่ต้องแม้แต่จะเอ่ยอะไรออกมาก  ทำให้มิตรภาพแบบนี้ดูบริสุทธ์ขึ้นไปอีก หรือถ้าผู้ชมจะเอาไปคิดต่อก็ได้ ซึ่งสร้างความประทับใจได้มากกว่าการแสดงออกอย่างชัดเจน 
ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ระหว่างหลานจ้านกับเว่ยอิงเท่านั้น มิตรภาพระหว่างเจียงเหยียนหลี เจียงเฉิง และเว่ยอิงก็ประทับใจผู้ชมได้ไม่แพ้กันเลย (เดาว่าใครหลายๆ คนต้องอยากมีพี่สาวแบบเจีียงเหยียนหลี)
นักแสดงทุกคนสามารถรักษาคาแรกเตอร์ และแสดงออกได้ดีมาก ในเรื่องนี้ถือเป็นแต้มต่อที่เหนือซีรีย์เรื่องอื่นๆ 

มิตรภาพที่มากกว่ามิตรภาพ - เว่ยอิง-หลานจ้าน เหมือนเป็นคู่ตรงข้ามแต่กลับมีใจเดียวกัน ดังคำสาบานที่ให้ไว้ "...กำจัดคนชั่ว..ช่วยเหลือผู้ที่อ่อนแอ..ไม่มีสิ่งใดต้องละอายใจ..."
เว่ยอิง เป็นคนร่าเริง เป็นคนฉลาดมีไหวพริบ  กล้าคิดนอกกรอบ แต่ไม่ใช่มีจิตใจมุ่งร้ายต่อใคร จึงมักจะตกไปอยู่ในจุดที่อันตรายอยู่เสมอ (เราว่าเซียวจ้านแสดงได้ดีมาก เพราะตัวตนเขาจริงๆ ไม่ซนแบบเว่ยอิง แต่เป็นคนยิ้มง่าย ยิ้มแล้วสวย 55)
หลานจ้านเป็นคุณชายรองตระกูลหลาน โตมากับการยึดมั่นในกฎระเบียบ เคร่งครัด มีปมในใจเกี่ยวกับครอบครัว จึงทำให้เขากลายเป็นคนเย็นชา การมาพบเว่ยอู๋เซี่ยนทำให้เขาเริ่มมีหัวใจ..แต่กว่าจะรู้ว่ารัก..ก็สายเกินไป..หลังจากผ่านไป 16 ปี เมื่อพบเว่ยอู๋เซี่ยนอีกครั้ง หลานจ้านจึงไม่ลังเลที่จะยืนเคียงข้างเขา เผชิญหน้ากับยุทธภพ (เห็นว่าคนแคสนักแสดงบอกว่าบทนี้เหมาะกับหวังอีป๋อมาก เราก็ว่าใช่ เขาจะยิ้มเมื่อรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ถ้าอยู่ปกติจะดูเย็นชามาก55)

ส่วนตัวเรามองว่าเมื่อพบกัน เว่ยอิงชอบตอแยหลานจ้านอาจเป็นเพราะหลานจ้านเป็นคนเดียวที่มีฝีมือทัดเทียมเขา และบังเอิญตกในสถานการณ์คับขันด้วยกัน ในขณะที่หลานจ้านพบว่าแม้เว่ยอิงจะชอบทำผิดกฎแต่สิ่งที่ทำก็มีเหตุผล มีความบริสุทธิ์ใจ และจริงๆ แล้วก็ทำเพื่อคนอื่นเสมอโดยไม่บอกใคร (เลยประทับใจ ว่างั้น)
ในช่วงที่เว่ยอิงฝึกวิชาคาถา ไม่ยอมใช้กระบี่ ทำให้เขามีบุคลิกที่แปลกไป เว่ยอิงกล่าวว่า "จิตใจของข้าใครจะรู้"  หลานจ้านยังมีความหวังในตัวเว่ยอิง จึงพยายามปกป้องเขาเพราะกลัวว่าเขาจะหลงไปเป็นมาร หลานจ้านเริ่มตั้งคำถามกับกฎระเบียบ การวัดคุณค่าจิตใจคน ความดีชั่วตัดสินด้วยสิ่งใด (การฝึกวิชาคาถาจะทำให้คนกลายเป็นมารงั้นหรือ??  กฎตระกูลหลานห้ามสมคบกับมาร)
ในเวลาที่เว่ยอิงใช้วิชาที่ตัวเองคิดค้นขึ้นมาจากการใช้พลังอาฆาตของภูติผีและตราพยัคฆ์ทมิฬหากเสียสมาธิจะทำให้ถูกครอบงำได้ หลานจ้านเหมือนเป็นแสงสว่างให้กับเว่ยอิงจะบรรเลงฉินเพื่อชำระจิตใจให้มีสมาธิ ไม่ถูกแรงอาฆาตครอบงำ
(ดำกับขาว หยินกับหยาง มะ55)

เว่ยอิง-เจียงเฉิง-เจียงเยี่ยนหลี่ ทั้งสามเติบโตมาด้วยกัน ผูกพันดั่งพี่น้องท้องเดียวกัน
เจียงเฉิงเป็นพวกปากไม่ตรงกับใจ แม้ว่าจะเป็นห่วงเว่ยอิง เวลาทำอะไรผิดก็ยอมรับผิดด้วยกัน แต่ไม่เคยพูดออกมาตรงๆ เจียงเฉิงต้องรักษาเกียรติของตระกูลเจียง ด้วยความเป็นห่วงเว่ยอิง ต้องแสร้งเป็นไล่เขาออกจากตระกูล อยากให้เว่ยอิงกลับไปด้วยกันก็ไม่พูดออกมาตรงๆ กลับประชดประชัน (กูละเพลียใจจริงๆ) เจียงเฉิงรักเวินฉิงแต่ก็ตัดใจเพราะนางอยู่ในตระกูลเวินตัวร้ายของยุทธภพ ในขณะที่เว่ยอิงกล้าพอจะช่วยเหลือนาง (เอาเข้าจริงนี่งงนะว่านางชอบเว่ยอิงหรือเจียงเฉิง ละบทนางจะปั้นให้เป็นนางเอกก็ได้ ...ถ้าไม่มีหลานจ้าน..55)
เจียงเยี่ยนหลี่ พี่สาวแสนสวยผู้อ่อนโยนของเรา นางดูแลน้องชายสองคนของนางได้ดีมากจริงๆ รู้ว่าต้องดูแลคนพี่แบบไหน ดูแลคนน้องแบบไหน และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น นางก็ยังเชื่อในตัวอาเซี่ยนเสมอ (...ซาบซึ้งมากจริงๆ)

หลานซีเฉิน -เมิ่งเหยา
พี่ใหญ่ตระกูลหลาน (ตัวชงมือ 1 ในยุทธภพ 55 พี่ซีแกชอบชงให้หลานจ้านไปกับเว่ยอิงแกคงกลัวน้องเหงาไม่มีเพื่อนแหละ-น้องเย็นชาเหลือเกิน) เอาเข้าจริงเรามองว่าคู่นี้ออกจะคล้ายๆ คู่เอกนะ แต่ต่างกันตรงที่ เมิ่งเหยาแอบใช้เหล็กทมิฬ เพื่อแก้แค้น ด้วยความมีปมถูกดูถูกดูแคลนมาตลอดชีวิต จึงทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองมีที่ยืนเหนือผู้อื่น (แต่เว่ยอิงใช้เพื่อช่วยคน ใช้แก้แค้นให้ตระกูล และเว่ยอิงไม่มีทางเลือกเท่านั้น)  หลานซีเฉินผู้มีใจเมตตาจึงเห็นใจ และไว้ใจเมิ่งเหยา จนสาบานเป็นพี่น้อง(รวมต้าเกอตระกูลเนี่ยด้วย) คิดไม่ถึงว่าเมิ่งเหยาจะวางแผนร้ายกาจถึงขนาดนั้นได้ ในนาทีที่หลานซีเฉินรู้ความจริงเขาถึงเข้าใจความหนักใจที่หลานจ้านมีอยู่เสมอ หลานซีเฉินเชื่อใจเมิ่งเหยา เช่นเดียวกับที่หลานจ้านเชื่อใจเว่ยอิง
เมิ่งเหยา ดูเหมือนจะนับถือพี่ซีที่สุด ไม่เคยทำร้ายตระกูลหลานเลย (เขาว่าจริงๆ แล้วนี่เป็นมิตรภาพ พี่น้อง เพราะเมิ่งเหยามีภรรยาที่รักกัน แต่ไม่รู้นักแสดงตาหวานหรือยังไง คิดดีไม่ได้เลยจริงๆ 55)

ดีเทลเยอะมากมาย อยากจะให้ดูเองเพราะรายละเอียดมันเยอะ หรือหลายๆ คนคงดูกันไปแล้วเพราะเราเพิ่งมาดูเองแฮ่ๆ ถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องจะเยอะ แต่ฉากต่อสู้อาจไม่ถูกใจคอกำลังภายในมากนัก แต่ยังไงซะเรื่องนี้มีจุดแข็งที่ดีมากคือเรื่องมิตรภาพของหลายๆ ตัวละครในเรื่อง ซึ่งอาจทำให้มีน้ำตาได้เป็นระยะ ซีรีย์มีความตั้งใจให้ผู้ชมมีความรู้สึกร่วมไปกับตัวละครและอาจผูกพันกับตัวละครบางตัวหรือเรื่องราวของตัวละครนั้น ดังนั้นควรพิสูจน์ด้วยตัวเอง^^ แล้วคุณจะรู้ว่าการออกจากกูซูนั้น..ไม่ง่ายเลย..^^

ในโลกนี้ หากแยกดีเลวไม่ได้ แล้วนิสัยใจคอของผู้คนจะแยกอย่างไร ทุกการกระทำล้วนมีที่มา ...

"ในโลกนี้ มีสหายรู้ใจเพียงหนึ่ง ก็เพียงพอแล้ว" เว่ยอู๋เซี่ยน
"...เว่ยอิง..ในโลกนี้ยังมีคนที่เชื่อในตัวเจ้า"  หลานวั่งจี
"การเลือก ทางเดินของตัวเอง จนสิ้นแสงนั้น...ไม่เลวเลย"


ปล.1 ทำไมเราให้ 8/10 ไม่เป็น 9 หรือ 10 ไปเลย ส่วนตัวเลยนะ หักไป 1 แต้ม มีซีรีย์บางเรื่องที่ดึงดูดความสนใจได้ตั้งแต่ไม่เกิน 2-5 EP แต่เรื่องนี้คือกว่าเราจะสนใจจริงๆ คือประมาณ EP ที่ 10 กว่าๆ ดูแล้วงงนั่นแหละเลยต้องเริ่มใหม่แล้วถึงรู้ว่าอ่าวเนื้อเรื่องมันก็ดีนะไม่ใช่รักวัยรุ่นธรรมดา หักไปอีก 1 ที่บางฉากออกจะแปลกๆ ที่ชัดๆ เลยตอนหลานจ้านเมาขโมยไก่ คือเว่ยอิงต้องพากลับโรงเตี๊ยมแต่...ทำไมเดินออกนอกเมืองไปหละจ้ะ

ปล.2 หลังจากดูซีรีย์จีนมาหลายเรื่อง แต่ทุกเรื่องกลับแตกต่าง มีจุดดีจุดด้อยที่แตกต่างกันไป มีสเน่ห์กันไปคนละแบบ นี่เลยออกจากยุทธภพไม่ได้แล้วหละ

ปล.3 มิตรภาพระหว่างเว่ยอู๋เซี่ยนกับหลานวั่งจี ทำให้นึกถึงเค็กเอี้ยงและหลิวเจิ้นฟง ในเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักร หนึ่งจากธรรมมะ หนึ่งจากอธรรม ร่วมบรรเลงเพลงเย้ยยุทธจักร มิตรภาพจริงๆแหละ^^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น