หยางผิงยังคงตั้งใจจะหาทางไปเจอกับอ้วนเสี้ยวด้วยตัวเองให้ได้
จึงปลอมตัวเป็นทหารน้อยไปกับ ขบวนทหารที่กุยแกสั่งให้นำตังสินออกจากสวี่ตูไป
ระหว่างทางมีทหารของอ้วนเสี้ยวเข้าโจมตีเพื่อจะแย่งตัวตังสินไป
แต่ตังสินกลับตายเพราะยาพิษที่กุยแกวางไว้นานแล้ว ทหารของอ้วนเสี้ยวจึงจับตัวหยางผิง
ฮองเฮา และโจผี ที่ปลอมเป็นทหารน้อยและผู้แทนพระองค์ไปยังค่ายของอ้วนเสี้ยวแทน
การที่ทั้งสามสามารถหนีออกมานอกเมืองสวี่ตูได้นั้น
ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะกุยแกวางแผนไว้และยอมปล่อยให้ฮ่องเต้ได้ไปเห็นบ้านเมืองด้วยตาตนเอง แต่ผิดแผนตรงที่ไม่คิดว่าโจผีจะหนีตามมาด้วย
------------
ที่ค่ายอ้วนเสี้ยว
หยางผิงถูกนำตัวมาพบชายหน้าตาอัปลักษณ์ผู้หนึ่ง(เฟิ่งเซียนเซิง) ซึ่งเผยตัวว่าเป็นศิษย์ร่วมสำนักกับกุยแก
แต่มีความแค้นกับกุยแกจึงเข้ารับใช้อ้วนเสี้ยว
หยางผิงพูดจาในทำนองว่าการเป็นผู้แทนพระองค์เพื่อก็เพื่อมาพบอ้วนเสี้ยวเสมือนว่าฮ่องเต้ต้องการเข้าข้างอ้วนเสี้ยว
หยางผิง ฮองเฮาและโจผี จึงถูกปล่อยจากที่คุมขังมาพักในกระโจม
ด้านถังอิงที่หนีมากับพันหยาง โดนจับขังไว้ที่คุกในเมืองเยว่เฉิง
เพราะอ้วนเสี้ยวระแวงถังอิงจึงทั้งขังคุกและล่ามโซ่ไว้ด้วย
------------
ที่เมืองเยว่เฉิง (เมืองในปกครองของอ้วนเสี้ยว)
มีการจัดชุมนุมบัณฑิต
สุมาอี้ คาดเดาว่าถังอิงน่าจะถูกคนของอ้วนเสี้ยวจับมาไว้ที่เมืองนี้ จึงทำทีเป็นบัณฑิตมาเข้าร่วมการชุมนุม
สุมาอี้ คาดเดาว่าถังอิงน่าจะถูกคนของอ้วนเสี้ยวจับมาไว้ที่เมืองนี้ จึงทำทีเป็นบัณฑิตมาเข้าร่วมการชุมนุม
เขาทำตัวตีสนิทกับเสิ่นหลง ลูกชายเสิ่นเพ่ยผู้ปกครองเมืองเยว่เฉิง และหลอกใช้เสิ่นหลงกำจัดคนของกุยแกที่คอยสอดแนมติดตามสุมาอี้
เสิ่นเพ่ยเห็นแก่ลูกชายที่มีความไว้ใจต่อสุมาอี้และเห็นว่าสุมาอี้มีความสามารถจึง
ยอมให้สุมาอี้คอยติดตามเสิ่นหลง และสุมาอี้ก็หาถังอิงเจอที่คุกในจวนเสิ่นเพ่ยนั่นเอง
สุมาอี้ที่ตกหลุมรักถังอิง ตั้งใจจะช่วยนางและไม่อยากให้นางกลับไปเป็นนักฆ่าอีก
สุมาอี้ที่ตกหลุมรักถังอิง ตั้งใจจะช่วยนางและไม่อยากให้นางกลับไปเป็นนักฆ่าอีก
------------
ที่ค่ายอ้วนเสี้ยว เติ้งจ้านถูกจับมาในฐานะสายของกุยแก
แต่หยางผิงช่วยเหลือเขาโดยบอกว่าเขาเป็นพวกเดียวกัน แม้จะรู้ว่าเติ้งจ้านรู้ฐานะที่แท้จริงของตน
โจผีเข้าใจว่าหมอที่มารักษาอาการของเติ้งจ้านเป็นสายให้กับกุยแกแต่หมอปฏิเสธ
โจผีพลั้งมือฆ่าหมอ ทุกคนจึงต้องรีบหนีออกจากค่ายอ้วนเสี้ยว
โดยมีเติ้งจ้านสกัดไว้ด้วยชีวิต
หยางผิง ฮองเฮา และโจผี
หนีมาด้วยกันและตัดสินใจเข้าเมืองเยว่เฉิงเพื่อดูว่าเมืองในปกครองของอ้วนเสี้ยวนั้นเป็นอย่างไร ระหว่างการเดินทางหนี ฮองเฮาระแวงโจผีอยู่ตลอด
ในขณะที่หยางผิงมีใจเมตตาและให้โอกาสคน
ฮองเฮากล่าวกับหยางผิง
"ท่านยังมีความหวังกับตระกูลโจอีกหรือ?"
------------
เมืองเยว่เฉิง เป็นเมืองใหญ่ การค้าขายคึกคัก
แต่อ้วนเสี้ยวปล่อยให้เจ้าเมืองปกครองเอง จัดเก็บภาษีเอง เอาเปรียบชาวบ้าน
นอกจากจะได้พบความอดอยากหิวโหยของชาวบ้าน การเก็บภาษีขูดรีด
ทั้งสามยังได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันในการเดินทางปลอมตัวเป็นสามัญชน หยางผิงใช้นามว่าหลิวผิง โจผีใช้นามว่าเว่ยหวัง หยางผิงมีใจเอ็นดูเห็นโจผีเป็นน้องชายของเขาจริงๆ ส่วนโจผียังเป็นเด็กหนุ่ม กระตือรือร้น พยายามแสดงออกถึงความจงรักภักดี
(มีใจให้กับฮองเฮา อิจฉาฮ่องเต้ แต่ต้องแสดงออกว่าภักดี -*-
สับสนตัวเองบ้างมั้ยน้อ)
ในการจัดชุมนุมบัณฑิต หยางผิงมีโอกาสขึ้นปราศรัย
สร้างความเลื่อมใสให้กับราชวงศ์ เหล่าบัณฑิตเชื่อถือหยางผิงและติดตามเขา เสิ่นหลงขึ้นปราศรัยแข่งกับหยางผิง แต่ต้องพ่ายแพ้กลับไปฟ้องสุมาอี้ สุมาอี้จึงบอกเสิ่นหลงว่าเขาจะแก้แค้นให้เอง
สุมาอี้รำพึงกะตัวเอง "มีความวุ่นวายที่ไหนมีเจ้าอยู่ที่นั่น" (หมายถึงหยางผิง)
ชื่อเสียงของหยางผิงรู้ไปถึงหูชุนเหยี่ยน ผู้นำทหารม้าในเยว่เฉิง
ชุ่นเหยี่ยนให้คนไปเชิญคณะของหยางผิงมาพักที่บ้าน
หยางผิงจึงมีโอกาสได้พูดคุยกับชุนเหยี่ยน ได้ขุนนางที่ภักดีเพิ่มขึ้นอีกคน
สุมาอี้รำพึงกะตัวเอง "มีความวุ่นวายที่ไหนมีเจ้าอยู่ที่นั่น" (หมายถึงหยางผิง)
ชุนเหยี่ยน "ใจของเจ้า
กล้าหาญไม่น้อย เจ้าคงจะรอดูว่าข้าจะขายเจ้าไปหรือไม่ น่าเสียดาย
ยังไงข้าก็เป็นขุนนางของอ้วนเสี้ยว"
หยางผิง
"ก็แล้วอ้วนเสี้ยวไม่ใช่ขุนนางของฮ่องเต้หรอกหรือ...."
---------
เช้าวันรุ่งขึ้นหยางผิงกับฮองเฮาไปเดินเล่นที่ตลาด
พบสตรีนางหนึ่งถูกทำร้ายบาดเจ็บ จึงพากลับไปรักษา
เสิ่นหลงบุกมายังที่พักของพวกเขาและจับหยางผิงไปในข้อหาที่นำตัวคนของเสิ่นหลงมา
เป็นอุบายของสุมาอี้ หยางผิงจึงได้พบกับสุมาอี้
พูดคุยถึงสาเหตุที่ต่างคนต่างมาเมืองเยว่เฉิง
สุมาอี้จึงบอกกับหยางผิงว่าต้องแสร้งเป็นศัตรูกัน
ฮองเฮา "ภายในใจท่าน ข้ายังเป็น ฮองเฮาของหลิวเสีย
ไม่ใช่ของท่าน...พ่อของข้าต้องการให้ฮองเฮา
ฆ่าตัวตายไปอย่างบริสุทธ์....ท่านทำตามคำสั่งเสียของพี่ชายท่าน...หลอกลวงทุกคน...อยู่กันจนแก่เฒ่า...ข้าไม่มีวันสมปรารถนาใช่มั้ย..."
 |
| พระนางทรงพระช้อปปิ้งจนตังหมด 55+ |
------------
สุมาอี้แอบมาพบกับหยางผิง
พวกเขารู้ว่าสีโย่ว
ขุนนางในเมืองเยว่เฉิงน่าจะมีรายชื่อของผู้แปรพรรคจากโจโฉไปเข้ากับอ้วนเสี้ยว
(สถานการณ์ที่กัวต๋ออ้วนเสี้ยวเป็นต่อจึงอาจมีขุนนางที่แปรพรรค
หยางผิงคงจะหาเสียงสนับสนุนราชวงศ์จากจุดนี้)
หยางผิง "การช่วยอ้วนเสี้ยวเป็นการเคลื่อนไหวแรก
ต่อมาข้าจะใช้รายชื่อและบัณฑิตเหล่านั้นสร้างกองกำลังให้กับราชวงศ์ฮั่น
ข้าต้องหยุดยั้งไม่ให้แผ่นดินกลายเป็นโรงฆ่าสัตว์ของขุนนางศักดินา"
สุมาอี้ "เจ้าก็มีความทะเยอทะยานนี่
ตอนนี้พูดถึงแต่ใต้หล้า"
หยางผิง "จ้งต๋าข้าอยากให้เจ้าอยู่เคียงข้าง
ร่วมมือเพื่อเป้าหมายเดียวกัน"
.......
สุมาอี้ "แล้วเจ้ากับฝูโซ่ว มันยังไงกันแน่
ทำไมเจ้ายังนอนบนพื้น"
หยางผิง "ก็เราไม่ได้เป็นสามีภรรยากันจริงๆ นี่"
สุมาอี้ "จะทำแบบนี้ไปตลอดชีวิตรึไง เจ้าเป็นฮ่องเต้นะ
จะนอนบนพื้นได้ยังไงกัน...เจ้าชอบนางใช่มั้ย?"
หยางผิง "แต่ข้าไม่รู้ว่านางชอบข้ารึเปล่า...แล้วนางก็
เป็นพี่สะใภ้ของข้านะ"
สุมาอี้ "เจ้าเป็นฮ่องเต้ นางเป็นฮองเฮา
จะมาสนใจจารีตอะไร....มาข้าจะสอน.."
สุมาอี้พยายามเข้าไปทำทีพูดจากยั่วยุอารมณ์ฮองเฮา
เสนอว่าฮ่องเต้ต้องมีทายาท และควรเลือกสนมซักคน เช่นว่า นางโจเจี๋ย ลูกสาวโจโฉ
ที่มีท่าทีว่าจะชอบหยางผิง ฮองเฮารู้ทัน จึงแสร้งบอกว่า ลูกสาวตระกูลสุมา
ก็น่าจะมีมารยาทเหมาะสมจะเป็นสนมเช่นกัน หยางผิงเห็นท่าไม่ดีรีบผลักไสให้สุมาอี้กลับไป
สุมาอี้ "นี่ภรรยาเจ้า ร้ายยิ่งกว่าข้าซะอีก.." สุมาอี้ล้อหยางผิง
หลังจากสุมาอี้กลับไปแล้ว
สุมาอี้ "นี่ภรรยาเจ้า ร้ายยิ่งกว่าข้าซะอีก.." สุมาอี้ล้อหยางผิง
หลังจากสุมาอี้กลับไปแล้ว
หยางผิง "ข้าไม่เคยคิดจะมีสนมนะ อย่าเข้าใจผิด"
ฮองเฮา "ข้าเข้าใจว่าสุมาอี้จะพูดอะไร"
 | ||
| อย่าทำน้องงง น้องไม่พร้อม |
หยางผิง "มันไม่ใช่ที่เจ้าคิด ข้า..คิดถึงแต่อนาคตของเรา
เพียงแต่ข้ากำลังหาทางออกที่ดีที่สุด"
ฮองเฮา "ข้า..หุนหันเกินไป..เรา..ไม่ควรพูดจาแบบนั้น"
---------
วันหนึ่งสุมาอี้พบสตรีนางหนึ่ง ทำทีเข้าหาอ้วนฮีลูกชายของอ้วนเสี้ยว นางคือ เหรินหงชาง แท้จริงนางคือ เตียวเสี้ยน นางมาเพื่อช่วยลูกสาวของลิโป้ที่ถูกจับอยู่ในจวนอ้วน
ฮองเฮา "เรามีพี่เหริน น่าจะเข้าจวนไปเอาตราประทับได้
สุมาอี้ "เราได้ตราประทับก็น่าจะเอาชนะโจโฉได้ และอาจได้ใจเหล่าบัณฑิตเหอเป่ยและเหล่าขุนนางสกุลโจ และยังช่วยพี่เหริน พาหลิวฉี(ลูกสาวลิโป้) ออกมาได้ด้วย ปาหินครั้งเดียวได้นกถึงสี่ตัว"
ฮองเฮา "ไม่ใช่ ห้าตัวต่างหาก"
สุมาอี้ "เจ้านี่ฉลาดนัก น้องชายข้าได้เจ้าเป็นภรรยา ข้าละเป็นห่วงเขาจริงๆ เจ้ารู้ว่าอี้เหอไม่มีวันเห็นด้วย ที่คิดยืมมือข้ากำจัดโจผี จะทำให้อี้เหอโกรธข้า นกตัวที่ ห้า ก็คงจะเป็นข้าสินะ"
ฮองเฮา "คุณชายสุมาคิดมากไปแล้ว"
สุมาอี้ "จะได้ตราประทับยังต้องใช้ ความสัมพันธ์ของเขากับฮูหยินน้อยสกุลอ้วน"
ฮองเฮา "แล้วคิดยังไงกับโจผี"
สุมาอี้ "มีความเป็นปรปักษ์ในใจ แต่ควบคุมเอาไว้ได้ อายุเท่านี้กลับทำได้ถึงเพียงนี้ วันหน้าเติบโตขึ้นมาคงคาดเดาได้ยาก"
ฮองเฮา "ยิ่งโจผีเติบโตเร็วเท่าไหร่ยิ่งเป็นปัญหาต่อราชวงศ์"
สุมาอี้ "ตกลงเจ้าทำเพื่อราชวงศ์ รึว่าอี้เหอกันแน่ สองสิ่งนี้นั้นแตกต่างกัน ถึงพวกเจ้าจะร่วมเตียงกันแต่ก็มีฝันที่ต่างกัน แต่เจ้าวางใจเถอะยังไงข้าก็จะทำเพื่ออี้เหอ เพื่อน้องข้า"
ฮองเฮา "สุมาอี้ ตั้งแต่นี้ต่อไป เลิกเรียกเขาว่าน้อง นับวันเขาก็ยิ่งเหมือนฮ่องเต้เข้าไปทุกทีไม่ใช่เหรอ"
---------
ต่างคนต่างที่มา ต่างจุดหมาย แต่ต้องร่วมมือกันเพื่อบรรลุจุดหมาย
**หยางผิงมาสำรวจบ้านเมือง ค้นหาขุนนางผู้ภักดีต่อราชวงศ์
หารายชื่อขุนนางที่แปรพรรคจากโจโฉไปเข้ากับอ้วนเสี้ยว และต้องช่วยเหล่าบัณฑิตด้วย
(อ้วนเสี้ยวหลอกเหล่าบัณฑิตให้อยู่ในเยว่เฉิงเพื่อใช้ต่อรองกับสกุลใหญ่ต่างๆ)
**สุมาอี้ต้องการช่วยถังอิงออกจากคุกของเสิ่นเพ่ย
(ตอนนี้ต้องช่วยหยางผิงอีก)
**เหรินหงชางต้องการช่วยบุตรสาวของลิโป้
(ที่ถูกนำมาเป็นสาวใช้ของเอียวสี สะใภ้รองของสกุลอ้วน)
**โจผีที่มาเหมือนจะคุมครองฮ่องเต้และฮองเฮา
(ในจุดนี้คิดว่าคงอยากจะปกป้องแต่ฮองเฮามากกว่า)
แต่แอบแฝงจุดประสงค์ส่วนตัวเพื่อสืบหาความจริงจากสีโย่วถึงสาเหตุการตายของโจงั่งพี่ชาย
----------
แผนการ คือ เหรินหงชาง ฮองเฮา โจผี
ปลอมเป็นนักดนตรีเข้าไปแสดงดนตรีในจวนอ้วน
ให้โจผีดึงความสนใจจากเอียวสีพร้อมกับหลอกเอาตราประทับของอ้วนเสี้ยวมา
ระหว่างนั้นฮองเฮา เหรินหงชางช่วยบุตรสาวของลิโป้
เอียวสีจะมาพบและจับสามสาวไว้ในคุก ที่เดียวกับถังอิง
 |
| เอียวสี ตอนแอบปิ๊งโจผี |
โจผีทำนอกแผนด้วยการไปหาสีโย่วเพื่อสืบเรื่องพี่ชาย
แต่เหมือนสุมาอี้จะคิดไว้แล้ว ให้เสิ่นเพ่ยไปจับโจผีข้อหาปลอมเป็นผู้แทนพระองค์
ทั้งหมดจึงรวมกันอยู่ในคุก
หยางผิงปลุกปั่นให้พวกบัณฑิตไปก่อกวนสร้างความวุ่นวาย
สุมาอี้แสร้งเป็นถูกยิงจากธนูลึกลับ (หยางผิงเป็นคนแอบยิง)
ทั้งหมดเพื่อดึงให้เจ้าหน้าที่ออกไปนอกจวนปราบพวกบัณฑิตก่อม๊อบและหนีไปทั่วเมือง
แต่สิ่งที่สุมาอี้ไม่ได้คาดไว้ก็คือ พันหยางมาตามหาถังอิง
นางจึงเผยตัวและล่อเขาไปอีกทาง
เมื่อทุกคนได้จังหวะหนีแต่หยางผิงยืนยันจะช่วยโจผีไปด้วย
เพราะหยางผิงมีน้ำใจต่อโจผี ในขณะที่สุมาอี้ไม่เต็มใจนักก็ตามหยางผิงไปช่วยโจผีอีก
สุดท้ายทุกคนในคุกหนีออกมาได้ ในการณ์ครั้งนี้สาวๆ
ชื่นชมความเฉลียวฉลาดของสุมาอี้ ฮองเฮาก็ยอมรับในตัวสุมาอี้
โจผีเริ่มสนใจอยากได้สุมาอี้มาเป็นกุนซือให้ตัวเอง
เอียวสีที่เกิดหลงสเน่ห์โจผี
และชอบความโลดโผนได้หนีติดตามโจผีมาด้วย
เหรินหงชางกับลูกลิโป้แยกตัวไป
หยางผิงให้สุมาอี้พาโจผีกับเอียวสีไปยังค่ายของโจโฉ
หยางผิงย้อนกลับไปช่วยพวกบัณฑิต
ฮองเฮาวิ่งตามเข้าเมืองไปพร้อมกับหยางผิง
ท่ามกลางคมหอกคมดาบ ฝูโซ่วหลงรักหยางผิงเข้าแล้ว...พร้อมเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายไปด้วยกัน
หยางผิงได้รับความช่วยเหลือจากชุนเหยี่ยนจึงพาเหล่าบัณทิตออกจากเมืองไปได้
เขาให้ฮองเฮานำพาพวกบัณฑิตไปสวี่ตู ส่วนตัวเขา จะไปช่วยถังอิงที่ค่ายอ้วนเสี้ยว
---------
***หมายเหตุ***
เรื่องย่ออาจมีผิดเพี้ยนบ้างต้องขออภัยนะคะ ส่วนชื่อตัวละครบางตัวเป็นจีนกลางบางตัวเป็นฮกเกี๋ยน ขออ้างอิงไว้ตรงนี้คะ
จีนกลาง (ฮกเกี้ยน)
หลิวผิง/หยางผิง ชื่อรอง อี้เหอ
ซือหม่าอี้ (สุมาอี้) ชื่อรอง จ้งต๋า
ฝูโซ่ว (พระนางฮกเฮา)
หวังถังอิง (พระสนมถัง พระสนมในหวังเช่าเปี้ยน)
เฉาเชา (โจโฉ) ชื่อรอง เมิ่งเต๋อ
กัวเจีย (กุยแก) ชื่อรอง เฟิ่งเซี่ยน
เฉาพี (โจผี)
เฉาเจี๋ย (โจเจี๋ย พระนางโจเฮา)
หยวนเฉ่า (อ้วนเสี้ยว)
ต่งเฉิง (ตังสิน)
หมันฉ่ง (หมันทอง)
สุนอวี่ (ซุนฮก)
หยางซิว (เอียวสิ้ว)
ฮั่นเซียนตี้ (ฮั่นเหี้ยนเต้) /หวังเช่าเสีย (หองจูเหียบ)/หลิวเสีย //อ้างถึง
หวังเช่าเปี้ยน (หองจูเปียน) /หงหนงหวัง..อ๋องแห่งหงหนง //อ้างถึง
ซุนเช่อ (ซุนเซ็ก) //อ้างถึง
หลี่ปู้ (ลิโป้) //อ้างถึง
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 1/8 :หยางผิงอยู่ที่ไหน
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 2/8 :กุยแกตามหาหยางผิง
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 3/8 :อี้เหอพบจ้งต๋า :เยว่เฉิงและเรื่องของเรา
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 4/8 :โจโฉ และยุทธการกัวต๋อ
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 5/8 :หยางผิง โจโฉ และกุยแก
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 6/8 :จ้งต๋าและอี้เหอ :ยุทธการแดนเหนือ
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 7/8 :ความลับเปิดเผย
เรื่องย่อ ตำนานลับสามก๊ก 8/8
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น