Arang and The Magistrate เรื่องย่อ ตอนที่ 4



คิมอึนโอตามหาอารังไปทั่วแต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งไปพบคนทรงที่บ้านของนาง นางวิ่งเข้าบ้านมาพลางโวยวายบางอย่าง
“โอ๊ะ คุณชาย..นางไปแล้วเจ้าคะ นางไปสู่ปรภพแล้วจริงๆ” นางคนทรงบอกกับอึนโอ


ทางด้านอารัง นางเดินตามยมทูตอย่างเงียบๆ อยู่นาน ด้วยความอยากรู้อยากเห็น นางชวนยมทูตคุย
“ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืนหรอก..” มูยอง ยมทูต เอ่ยขึ้น
“เอ๊ะ ท่านก็ตายได้หรือ”
“ก็แค่..สลายไป”
ทั้งสองเดินมาสุดแผ่นดิน พบกับแม่น้ำกว้างใหญ่ มีเรือแล่นมารับโดยไม่มีผู้พาย อารังลังเลก่อนจะก้าวลงเรือ แม่น้ำกว้างใหญ่ สุดลูกหูลูกตา ทั้งยังเงียบงัน พลันเมื่อถึงจุดหนึ่งกลับไหลเร็วขึ้น เร็วขึ้น มีเรือน้อยหลายลำ ลอยมาเคียงข้าง ทุกลำล้วนมุ่งสู่จุดหมายเดียวกัน ..น้ำตกกว้างใหญ่ กลางผืนน้ำ อารังหวาดกลัวสุดชีวิต มีเพียงยมทูตที่ยังคงนิ่งไม่สะทกสะท้าน 
อารังลืมตาขึ้นเมื่อสัมผัสถึงลมแรง ความมืดเบื้องหน้า เสียงอึนโอแว่วเข้ามา “นี่ยัยผีความจำเสื่อม”
ผีเฝ้าประตูนรกลอยตัวสูงขึ้นเบื้องหน้าอารัง มันลอยเข้ามาใกล้ อารังหวาดกลัว นางโวยวายกับยมทูต “ท่านหลอกข้า!!


ที่บนโลกนางคนทรงกำลังคาดเดาว่าการกระทำของนางหลายๆอย่างแม้เป็นความผิดแต่ก็ยังพออภัยให้ได้บ้างแต่การที่นางข่มขู่ยมทูต วิญญาณของนางจะถูกส่งตรงไปนรกทันที
“ไม่มีทางไหนจะช่วยอะไรนางได้เลยหรือ” อึนโอฟังที่นางคนทรงเล่าถึงนรกแล้วนึกห่วงอารังขึ้นมา
ที่จวนนายอำเภอโดลแซพยายามทำหน้าที่รักษาร่างของลีโซริมอย่างสุดกำลัง แม้คนของขุนนางชอยจะพาพวกมามากมายเพื่อชิงเอาร่างของนางไปให้ได้ ในท้ายที่สุดหนึ่งในคนกลุ่มนั้นเงื้อมีดขึ้น..ในจังหวะนั้นเองของแข็งบางอย่างกระทบหลังชายคนนั้นจนเซล้มไป
“นี่เจ้า..เอารองเท้าให้ข้าที” คิมอึนโอยืนเขย่งอยู่ที่ประตู หลังได้รองเท้าคืน อึนโอขู่คนพวกนั้นไปว่าไม่ควรจะมาตอแยกับลูกชายคืมอึนโปอดีตเสนาบดี อย่างเขา หลังจากพวกนั้นไปกันหมดแล้วโดลแซโผเข้าหานายน้อยของเขาด้วยความดีใจ
รุ่งขึ้นอึนโอออกคำสั่งว่าเขาจะจัดงานศพให้กับลีโซริมลูกสาวอดีตนายอำเภอ เขาให้ขุนนางสามสหายไปติดประกาศทั่วเมือง “ยัยผีความจำเสื่อม ข้าคงทำให้เจ้าได้เท่านี้ หวังว่าเจ้าจะไปสู่สุคติ หลังจบงานข้าคงไปจากที่นี่” อึนโอพึมพำกับตัวเอง
ลีบังหนึ่งในขุนนางสามสหายรีบไปรายงานขุนนางชอยเรื่องงานศพ ชาวบ้านที่ได้ข่าวพากันพูดคุยถึงเรื่องนี้ ไม่มีใครกล้าไปงานศพของลีโซริมเลยแม้แต่คนเดียว ในวันสุดท้ายของงานคนในจวนนายอำเภอเตรียมตัวแห่ศพไปฝัง มีเพียงแม่นมที่เป็นเหมือนญาตคนเดียวของนาง
หญิงสาวนางหนึ่งกำลังเดินมุ่งหน้ามาที่จวนนายอำเภอ 
“ปากท่านถูกเย็บไว้เหรอ” นางเอ่ยขึ้นเมื่อพบคิมอึนโอ
“เจ้า...เจ้า”
“ยินดีที่ได้พบกันอีก” นางยิ้มร่าเริงในขณะที่อึนโอยังอึ้งอยู่
“คุณชายไปกันเถอะ ...โอ๊ะ ท่านเป็นใครกัน มาเคารพศพเหรอ” โดลแซที่ตามออกมาเห็นนางจึงทักขึ้น อึนโออึ้งกว่าเดิมที่โดลแซก็เห็นนาง
“โดลแซเจ้าไปก่อน” อึนโอตวาด
โดลแซไปแล้วอึนโอจึงถามอารังเรื่องที่นางไปปรโลก อารังดีใจที่ซาโต้(นายอำเภอ) ตามหานางด้วย อึนโองงมากว่านางกลายเป็นคนไปแล้วได้ยังไง อารังเล่าให้ฟัง หลังจากที่นางเจอผีที่ประตูนรก ในท่ามกลางความมืดพลันมีแสงสว่างเจิดจ้าปรากฏขึ้น นางรู้ตัวอีกครั้งก็พบตัวเองอยู่เหนือหมู่เมฆ
“ที่นี่ที่ไหนกัน”
“อารัง..เจ้าต้องการพบข้าเพราะด้วยเหตุอะไร” เสียงดังกังวานดังขึ้นพร้อมบุคคลสองคนในศาลาหลังใหญ่


หลังจากนางวิจารณ์เรื่องความแก่ (ที่นางชอบเรียกมหาเทพว่าตาเฒ่า) นางจึงบอกเหตุผลที่นาง นางต้องการค้นหาสาเหตุการตายของนาง มหาเทพอนุญาตตามที่นางขอ นางมีเวลาเพียงจันทร์เต็มดวง 3 ครั้งเท่านั้น  หากนางทำไม่สำเร็จนางจะต้องตกลงไปในนรกของนรก แม้รู้อย่างนี้นางก็ยังยืนยันว่าจะทำ  และเมื่อนางพบความจริงเสียงระฆังจะดังขึ้น(จริงๆมันเป็นกระดิ่งแต่เสียงมันเหมอืนระฆังมากกว่า -*- ) อารังยังขอบางอย่างอีกหากนางทำไม่สำเร็จนางต้องตกนรกทันทีโดยไมต้องพิพากษานั่นหมายถึงถ้านางทำสำเร็จนางจะได้ขึ้นสวรรค์ทันทีด้วย ยมราชกับมหาเทพตกใจกับเงื่อนไขแบบนั้น มหาเทพยิ้ม “ในเรื่องนี้เราจะคิดกันอีกที”    ดังนั้นด้วยอำนาจแห่งหยินและหยางจึงบังเกิดสิ่งอัศจรรย์ขึ้น..
อารังกลับมาสู่โลกมนุษย์ด้วยร่างกายเปล่าเปลือย “จะบ้ารึเปล่า!! ตาเฒ่าทำไมไม่ส่งเสื้อผ้าลงมาด้วย!!” อารังโวยวายนางไปแอบขโมยเสื้อผ้าในบ้านหลังหนึ่ง นางทักทายกับผีลานบ้าน ก่อนจะมุ่งตรงมาที่จวนนายอำเภอทันที
อึนโอนึกขำกับเรื่องที่อารังเล่ามาทั้งหมด โดลแซมาตามอึนโอไปร่วมงานศพเพราะทุกคนรอนายอำเภออยู่ โดลแซพยายามถามว่าอารังเป็นใครแต่อึนโอก็ไม่ยอมเล่าอะไร อึนโอสั่งให้อารังรออยู่ที่ห้อง นางเบื่อๆ จึงไปนั่งเล่นในห้องของลีโซริม
“นี่ข้าเป็นมนุษย์แล้วจริงๆ “ อารังตื่นเต้นเมื่อพบเห็นตัวเองในกระจก



บนสวรรค์มหาเทพและยมราชพูดคุยถึงเรื่องของอารังระหว่างเล่นหมากล้อม ครั้งนี้หากมหาเทพพ่ายแพ้ ยมราชขอให้ทั้งสองสลับร่างกัน (เป็นเงื่อนไขที่ทำให้มหาเทพเสียศูนย์ไปเล็กน้อย 55) แต่หากมหาเทพชนะยมราชนึกไม่ออกว่าจะให้อะไรมหาเทพจึงฉวยโอกาสให้ยมราชสัญญาก่อน และเมื่อถึงเวลามหาเทพจะบอกเองว่าต้องการอะไร
บนโลกขบวนศพกำลังแห่ไปยังภูเขาเพื่อทำพิธีฝัง 
ที่บ้านขุนนางชอยเขาเรียกชาวบ้านมาเพื่อแจกจ่ายอาหารแห้งที่เสียแล้ว ประหนึ่งว่าเขาใจบุญมากที่นำอาหารมาแจกจ่าย ขุนนางชอยพูดจาถากถางแปลกๆ กับลูกชาย “พรุ่งนี้ก็วันจันทร์เต็มดวงแล้วเจ้าจะทำยังไงนะ” ชอยจูวาลไม่ค่อยพอใจนัก เขาออกจากบ้านมา พบกับอารังที่ถนน นางปลอมตัวเป็นทหารในจวนนายอำเภอ ทั้งสองเดินชนกัน ชอยจูวาลคว้าแขนนางไว้ไม่ให้ล้ม แหวนที่นิ้วของเขาพลันมีประกายวาบขึ้นมา นางถามทางไปที่ทำพิธีศพและรีบเดินจากไป ชอยจูวาลแอบติดตามนางไป


บนเขาที่ทำพิธีฝังศพ ในระหว่างคนงานกำลังขุดดิน อึนโอมัวแต่พึมพำคิดเรื่องอารัง เขาเห็นทหารคนหนึ่งวิ่งตามมาทีหลังทหารคนนั้นหยุดยืนดูหลุมศพที่กำลังขุด ลีบังบอกทหารคนนั้นให้ช่วยกันขุดทหารคนนั้นไม่ยอมทำตาม อึนโอจำได้ว่านั่นเป็นอารัง ลีบังกับอารังเริ่มเถียงกัน อารังเริ่มวิ่งหนีพวกนั้นวิ่งตาม อึนโอจึงตามไปด้วย พบชอยจูวาลกำลังช่วยอารังหนีไป
ชอยจูวาลค้อมศีรษะลงเล็กน้อยเมื่อพบอึนโอ “เราพบกันอีกแล้วนะขอรับ”


ขอขอบคุณ http://forums2.popcornfor2.com/ 
และ http://tvseriesclub.com/
หากนำข้อมูลไปใช้กรุณาให้เครดิตเว็บไซต์ด้วย http://ninesboxx.blogspot.com/

 'Arang and the Magistrate' ตอนอื่นๆ


ตอนที่ 3 http://ninesboxx.blogspot.com/2012/09/arang-and-magistrate-3.html
ตอนที่ 4
ตอนที่ 5
ตอนที่ 6
ตอนที่ 7
ตอนที่ 8
ตอนที่ 9
ตอนที่ 10
ตอนที่ 11 http://ninesboxx.blogspot.com/2012/09/arang-and-magistrate-11.html
ตอนที่ 12 http://ninesboxx.blogspot.com/2012/09/arang-and-magistrate-12.html
ตอนที่ 13 http://ninesboxx.blogspot.com/2012/09/arang-and-magistrate-13.html

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น