Nice Smile Memo: Arang and The Magistrate เรื่องย่อ ตอนที่ 15

อึนโอกับมูยองพบกันที่เรือนเล็กหลังบ้านขุนนางชอย อึนโอสะบัดพัดหนึ่งครั้ง ทางเข้าช่องลับที่พื้นก็เปิดออก มูยองเหลือบมองอึนโอ อึนโอคิดว่ามูยองคงสงสัยที่มาของพัด จึงบอกไปว่าเขาได้รับจากอาจรย์ของเขาเอง
"นั่นคือ ท่านมหาเทพ" มูยองเอ่ยนิ่งๆ และเดินนำอึนโอลงห้องใต้ดินไป

ทที่ด้านล่างในห้องใต้ดิน นางแม่มดยืนรออยู่โดยรับรู้ถึงการมาของชายทั้งคู่แล้ว เมื่อลงมาถึงอึนโอตกตะลึง
"...ท่านแม่"
ในตอนนั้นเองมูยองกำมีดสั้นแน่นเพื่อจะกำจัดวิญญาณมูยอนภายในร่้างแม่ของอึนโอ อึนโอเห็นมูยองคิดจะทำร้ายแม่จึงเข้าขัดขวาง แม้มูยองจะบอกว่านั่นไม่ใช่แม่ของเขาก็ตาม
เมื่อได้จังหวะมูยองกำลังจะปักมีดลงบนหัวใจของมูยอน พลันมีอำนาจบางอย่างขัดขวางไว้ทำให้มีดนั้นไม่สามารถทำร้ายมูยอนได้ ในระหว่างที่อึนโอและมูยองถกเถียงและต่อสู้กัน นางมูยอนได้โอกาส ปล่อยผีออกมาเพื่อต่อสู้กับคนทั้งสอง และนางหลบหนีออกมา
นางมูยอนพบชอยจูวาลที่ปากทางลับและบอกให้เขาช่วยเหลือ เสียงอึนโอดังขึ้นตามหลังนางมา
"ท่านแม่!!"
ชอยจูวาลงงกับคำพูดนั้นแต่ต้องรีบพานางมูยอนไปหาที่ซ่อน

เมื่อกำจัดผีได้อึนโอจึงออกจากห้องลับมา แต่ก็ตามนางมูยอนไม่ทันแล้ว ส่วนมูยองก็กำจัดผีที่ยังถูกขังในไหจนหมด

ชอยจูวาลพานางมูยอนไปหลบซ่อนที่กระท่อมร้างกลางป่า

อารังอยู่เพียงลำพังกำลังสับสนและครุ่นคิดแต่ว่าเหตใดพวกผีหรือปีศาจทั้งหลายจึงต้องการร่างของนางกันนัก เมื่อนางพยายามทบทวนเรื่องราวทั้งหมด ก็นึกได้ว่ามันเกิดจากปิ่นของแม่อึนโอ

อึนโอกลับจวนมาอย่างสิ้นเรี่ยวแรงและสับสนมาก เขายังไม่พร้อมจะพูดคุยอะไรกับใครแม้แต่อารัง

ที่กระท่อมกลางป่า นางมูยอนเองก็ยังคิดถึงเรื่องราวทั้งหมด อย่างโมโหที่นางต้องจนมุมแบบนี้ ชอยจูวาล นึกสงสัยจึงถามถึงตัวตนที่แท้จริงของนาง
"ข้า..เป็นเทพธิดา"

บนสวรรค์ มูยองบอกยมราชที่เขาไม่สามารถใช้มีดแทงนางมูยอนได้
"นั่นเป็นเพราะ เจ้าเป็นยมทูต จึงแทงมนุษย์ไม่ได้ มันจะใช้ได้เมื่อมูยอนออกจากร่างมนุษย์เท่านั้น และมีดนั้นใช้เพื่อทดสอบเจ้า..เจ้าไม่สงสัยเหรอ ทำไมมหาเทพถึงเตรียมการเพื่อคิมอึนโอ..."

ในคืนนั้นเอง วิญญาณแม่นมของลีโซริมมาหาอารังเพื่อบอกเรื่องขุนนางชอยหลอกให้นางมายืนยันว่าอารังคือลีโซริม แม่นมยังบอกอีกว่าตอนที่ลีโซริมถูกยกเลิกการหมั้นนั้นร่างกายของนางทรุดโทรมลงเรื่อยและแม่นมยังบอกที่ซ่อนศพของนางเองอีกด้วย

เช้ารุ่งขึ้นโดลแซนำทีมพลลาดตะเวนฝึกวิชาต่อสู้แต่เช้า ขุนนางสามสหายพูดคุยเรื่องที่โดลแซเริ่มมีบทบาทมากขึ้น และดูเหมือนถึงเวลาที่พวกเขาต้องเลือกข้าง

วันรุ่งขึ้นอึนโอยังคงนั่งอยู่ที่เดิมเหมือนตอนกลับมาเมื่อคืน เขาตื่นขึ้นเริ่มได้สติและคิดอะไรบางอย่างได้
อาัรังพรวดพราดเข้าห้องมาอย่างที่ทำประจำ
"เกิดอะไรขึ้นที่จู่ๆ ท่านก็ได้พบกับท่านแม่ ทำไมกลับมาคนเดียวหละ แล้วท่านแม่ของท่านอยู่ที่ไหน"
อึนโอไม่ยอมตอบอะไร

ขุนนองชอยคิดทบทวนแล้วคิดว่าถึงเวลาที่เขาจะตีจากนางแม่มดแล้ว เป็นเพราะในอดีตเขาพบกับนางเขาจึงได้ร่ำรวย และกำจัดศัตรูไปได้

อึนโอย้อนกลับไปที่ห้องลับในบ้านขุุนนางชอยอีกครั้ง
"ท่านแม่..ท่านมาทำอะไรอยู่ในที่แห่งนี้" อึนโอพึมพำ ในขณะที่จะออกไปก็พบขุนนางชอย "พวกท่านวางแผนทำอะไรกัน!!" อึนโอตะคอกใส่ขุนนางชอย
"ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหญิงนางนั้นคิดทำอะไร" ขุนนางชอยตอบ "สิ่งที่ข้าทำเพียงแค่ให้นางได้อยู่ที่นี่ แลกกับสิ่งที่ข้าต้องการเท่านั้น"
อึนโอ ขู่ขุนนางชอย ว่าอย่างไรก็ตามเขาจะค้นหาและเปิดเผยเรื่องแปลกๆนี้ให้ได้

เมื่ออึนโอออกไปแล้วขุนนางชอยสั่งโกโดลคนสนิทให้เผากระท่อมทางเข้าห้องลับนั้นซะ แล้วให้พาคนงานบนเขามาเฝ้ายามบ้านของตน

อึนโองุนงงกับคำพูดของขุนนางชอยที่ว่า หญิงนางนั้นที่เขาให้ที่อยู่ไม่ใช่คน

หลังจากโดนทำร้ายพางวุลรี โมโหถึงขีดสุดที่นางมองไม่เห็นผี แม้จะรู้ว่าโดนพวกผีรุมทำร้าย
"ข้าจะเป็นคนทรงอยู่ได้ยังไงเมื่อมองเห็นผีไม่ได้!!" ทันใดนั้นนางก็เห็นร่างของแม่นางนั่งอยู่ข้างๆ แต่กลับไม่ได้ยินเสียง อารังมาถึงพอดีจึงบอกว่าแม่ของนางอยากให้นางทำเครื่องเซ่นไหว้

บนสวรรค์
มหาเทพกับยมราชเล่นหมากล้อมอย่างเคย และพูดคุยถึงเรื่องราวของอารัง

อึนโอมาพบพางวุลรีหลังจากที่อารังกลับไปแล้ว พางวุลรีบอกกับเขาว่าจะตำราย่าทวด 9 ชั่วโคตรของนางบันทึกไว้ถ้าถูกวิญญาณร้ายสิงร่าง วิญญาณเจ้าของร่างนั้นจะยังไม่ไปไหน แต่ก็ไม่ได้เป็นหรือตาย และไม่มีวิธีไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างด้วย

ชอยจูวาลบอกให้คนรับใช้คอยดูแลนางแม่มดที่เขาพาไปซ่อนไว้ที่กระท่อม คนรับใช้บอกเขาว่าไม่ต้องกลัวว่าเขาจะเอาไปพูด เพราะที่ผ่านมาชอยจูวาลต้องทำอะไรในคืนวันเพ็ญเดือนอธิกมาส เขารับรู้มาตลอด เขาเล่าอีกว่าก่อนหน้านี้หญิงนางนั้นเป็นเพียงคนรับใช้แต่กลับคิดจะวางยาขุนนางชอย เจ้าของเดิมของกระท่อมหลังบ้านขุนนางชอยเป็นคนช่วยนางคนนั้นไว้ แล้วเรื่องแปลกๆ ก็เกิดขึ้นเจ้าของบ้านคนเก่าหายตัวไป และนางคนนั้นก็กลายเป็นเจ้าของกระท่อมแทน

ชอยจูวาลเดินไปที่ตลาดอย่างเหม่อลอย เขาพบกับอารัง
"สิ่งที่ท่านพูดกับข้าในครั้งก่อน ข้าคง..ตอบรับท่านไม่ได้" อารังพยายามพูดอย่างนิ่มนวลมากที่สุด
ชอยจูวาลเศร้ากับคำตอบของอารังแต่ก็ยังคงเป็นห่วงนาง "แม่นางโปรดให้สัญญากับข้า..ไม่ว่าจะต้องการสิ่งใดมากแค่ไหนก็ตาม อย่าใช้ร่างกายของตอนเองเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน"
อารังงงกับคำพูดนั้น แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ อารังได้มอบบันทึกของลีโซริมแก่ชอยจูวาล
"ข้าพบมันเข้า รู้ว่าท่านไม่ค่อยได้รู้จักคู่หมั้นของท่านเท่าไหร่นัก แต่กับลีโซริมมันไม่ใช่...แม้ข้าจะรับหัวใจของท่านไว้ไม่ได้ แต่อยากให้ท่านจดจำไว้ว่ามีใครคนหนึ่งชอบท่านอย่างสุดหัวใจ ข้าโล่งใจที่ได้รู้ว่าท่านเป็นคนดี..^^ "

คิมอึนโอเดินเข้าจวนมาสวนกับชอยจูวาลที่เดินออกไปอย่างไม่มีสติ เขาเร่งรีบมาหาอารัง
"เขามาทำไม!!" อึนโอถามด้วยความไม่พอใจ <ดูเหมือนจะหึงนะคะ ^^>
"ข้าเอาบันทึกของลีโซริมให้เข้า ข้าคิดว่าเขาควรจะรับรู้" คำตอบของอารังทำให้อึนโอเบาใจ เขานั่งลงข้างๆ นาง และซบลงที่ไหล่ด้วยความเหนื่อยอ่อน
"อยู่แบบนี้ซักครู่เถอะ.."

รุ่งขึ้นด้วยความมุ่งมั่นจะสืบให้ได้ว่าแม่ของเขาไปอยู่ที่บ้่นใต้เท้าชอยได้ยังไง อึนโอจึงรีบออกจากจวนไป เขาไปสอบถามหญิงผู้หนึ่งกล้าๆ กลัวๆ ที่จะบอกเล่าเรื่องราวแต่ก็เล่าเพียงว่า แม่ของเขาพยายามหาทางเข้าไปเป็นคนรับใช้บ้านขุนนางชอย อึนโอเห็นท่าทีหวาดๆ ของนางจึงตวาด
"ข้าคิดจะสืบเรื่องราวไม่ชอบมาพากลทั้งหมดของใต้เท้าชอย ถ้าพวกเจ้าไม่มีใครปริปากเล่าอะไรเลยซักคนข้าจะช่วยได้ยังไง!!"

ในระหว่างที่อารังครุ่นคิดถึงเรื่องราวทั้งหมด อารังเกิดจำเรื่องในอดีตบางอย่างได้ นางในตอนที่ยังเป็นลีโซริม ออกมาเดินเล่นในคืนหนึ่ง และพบเห็นหญิงผู้หนึ่งเดินตาม ชอยจูวาลไป
"แม่ของนายอำเภอ??"

อารังไปที่สะพานนั้นและพบชอยจูวาลที่นั่น เขากำลังจะเอาบันทึกไปคืน
"ข้า..คงไม่สามารถรับความรู้สึกนั้นไว้ได้"
"นายน้อย ที่ลีโซริมตายไปท่านเคยสงสัยบ้างหรือไม่"
"ข้า..ไม่เคยคิดสงสัย แต่วันนี้ในเมื่อได้รู้ความรู้สึกของนางแบบนี้ ข้าคงต้องสนใจในเรื่องนี้มากกว่าเดิม"
"ในวันที่ลีโซริมตาย ท่านอยู่ที่ไหนคะ"
"ถ้าเป็นวันเพ็ญ ข้า..คงอยู่ที่นี่..ที่นี่เป็นที่ๆ ดูพระจันทร์ได้งดงามที่สุด"

ชอยจูวาลกลับไปแล้ว อารังยังคงครุ่นคิดถึงแม่อึนโอ นางวนเวียนอยู่ที่สะพานนั่นและแล้วภาพในความทรงจำบางอย่างก็ชัดเจนขึ้น...

ตอนที่ 1 arang-and-magistrate-1

ตอนที่ 2 arang-and-magistrate-2