Nice Smile Memo: Arang and The Magistrate เรื่องย่อ ตอนที่ 20 ตอนจบ

เมื่อร่างแม่อึนโอถูกทำร้าย วิญญาณมูยอนจึงหลุดออกมาจากร่าง นางโผเข้าหาอารัง

"ข้าไม่ยอม!!" อารังตะโกน วิญญาณนางมูยอนจึงกระเด็นถอยไป

ยมทูตมูยองคว้าตัวน้องสาวไว้ พยายามสวมกอดนางและใช้มีดสั้นปักลงที่ด้านหลังตรงหัวใจนาง วิญญาณนางสูญสลาย ยมทูตใช้มีสั้นเล่มเดียวกันแทงตัวเองวิญญาณสลายตามนางมูยอนไป

ชอยจูวาลมาถึงพบแม่อึนโอยังคงหายใจรวยรินในอ้อมกอดของลูกชาย อึนโอรีบแบกร่างแม่ไปเพื่อจะหาหมอ อารังวิ่งตามไป แต่ไปได้ไม่ถึงไหน แม่ก็สิ้นลมหายใจ

ชอยจูวาลกลับบ้านไปพบกับความทรงจำที่ค่อยๆกลับคืนมาทีละเรื่อง เขาจำวันที่เขาทิ้งร่างลีโซริมลงตรงริมหน้าผาได้
"ยังมีความทรงจำอีกเท่าไหร่ทีจะหวนคืนมาอีก ข้ากลัวยิ่งนัก" ชอยจูวาลร้องไห้ "ต่อจากนี้ไปข้าจะอยู่อย่างไร.." เขาจะต้องพบความขมขืนอีกซักเท่าไหร่กับการกระทำในอดีตที่ค่อยๆหวนคืนมาในความทรงจำ

บนสวรรค์ มหาเทพกับยมราชบังคงเฝ้าดูและพูดคุยถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"ยังไงคนที่ข้าเตรียมไว้ก็มีส่วนในเรื่องนี้อยู่มากนะ" มหาเทพเอ่ยขึ้น

"อืม..แต่นางอารังก็ยังคงหาคำตอบให้กับความตายของตัวเองไม่ได้อยู่ดี" ยมราชยิ้ม "ข้าว่าท่านเตรียมตัวยกร่างให้ข้าได้แล้วนะ" (ตามที่มหาเทพเคยพนันกับท่านยมราชไว้ถ้าแพ้จะต้องสลับร่างกัน)

เมื่อทำพิธีศพของแม่เสร็จ อึนโอบอกกับอารังว่าเรื่องการตายของนางจะรู้ได้ว่าใครเป็นคนทำก็ต้องไปดูในหนังสือชีวิตและความตาย ซึ่งหนังสือเล่มนั้นอยู่ในปรภพ ผู้ที่จะอ่านได้ต้องเป็นคนที่ตายแล้วเท่านั้น

อารังไม่ยอมให้อึนโอทำแบบนั้นนางไม่อยากไปสวรรค์แล้ว ตามคำที่บรรพบุรุษของนางคนทรงบอกไว้ถ้านางไปสวรรค์นางต้องทนกับการลืมทุกสิ่งที่นี่ให้ได้ ถ้านางไปนรกวิญญาณจะสูญสลาย

นางคนทรงบอกว่าถ้าอึนโอจะถอดวิญญาณไปจริง จำเป็นต้องให้จิตของอารังเป็นผู้นำไปไม่เช่นนั้นวิญญาณของเขาอาจจะหลงทางก็ได้ เพราะเขาไม่เคยไปสู่ปรภพแต่อารังเคยไป

ในตอนดึกอึนโอกำลังใช้ความคิดอยู่ภายนอกอาคาร ผีนักสืบสี่ตนก็มาตามทวงสัญญาที่ว่านายอำเภอต้งฟังคำร้องของพวกเขา อึนโอพยายามทำตามคำเรียกร้องของทุกคน และผีทั้งสี่ตนก็ไปสู่สุคติ

ในตอนกลางดึกชอยจูวาลเดินไปหน้าผาที่เขาทิ้งศพลีโซริมด้วยใจหดหู่ นึกถึงวันแรกที่พบอารัง และวันที่ลีโซริมตาย

"คุณหนู หากข้าได้มีโอกาสเช่นนั้นอีกครั้ง ข้าจะขอเป็นผู้ที่เดินตามหลังเจ้า ไม่สมควรที่จะรักเจ้า"
และร่างของชอยจูวาลก็ค่อยๆ ลงสู่พื้นดินตรงผานั้นแบบเดียวกับร่างของลีโซริม...

คิมอึนโอบอกกับโดลแซ ลีบังและพวกว่าถึงเวลาที่เขาจะจากไปแล้วจริงๆ และให้ประกาศไปว่าชาวบ้านทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเสนอและเลือกคนที่เหมาะสมมาเป็นนายอำเภอได้ด้วยตัวเอง

หลังจากเดินเที่ยวโดลแซกับพางวุลรีกำลังนั่งดูภาพเหมือนของพวกเขา

โดลแซเอ่ยขึ้น "ปกติแล้วผู้ชายจะใช้ความแข็งแกร่งเพื่อผู้หญิง แต่จริงๆแล้วเขาจะต้องให้หัวใจเพื่อผู้หญิง ..เจ้าจะยอมรับหัวใจของข้าได้มั้ย.."
มีหรือที่พางวุลรีจะไม่รับ^^

พางวุลรีทำพิธิให้คิมอึนโอได้ไปปรภพ โดยมีจิตของอารังเป็นผู้นำทาง ในปรภพทั้งสองพบวิญญาณหลายตน อยู่ตามข้างทางและเดินมาทางพวกเขา อารังพบแม่นม แม่นมว่าจะพานางไปพบบางอย่าง อารังตามไป แม้อึนโอจะพยายามร้องห้ามก็ตาม

อารังได้เห็นภาพวันที่แม่ของลีโซริมสิ้นใจ อารังเสียใจมาก อึนโอพยายามเรียกสติของนางคืนมา ทั้งสองเดินทางไปถึงสถานที่แห่งหนึ่ง มีทหารยืนคุมทางเข้าอยู่ ทหารกล่าวว่าเวลาที่จะอยู่ในห้องนั้นมีจำกัด หากเลยเวลาพวกเขาจะกลับออกไปไม่ได้อีก อึนโอเข้าไปเพียงคนเดียว พบชั้นหนังสือและหนังสือวางเรียงอย่างเป็นระเบียบ

"การดูหนังสือความเป็นความตาย ท่านจะหาพบได้เพียงคำตอบเดียวเท่านั้น และมีเวลาเพียงจุดที่หลังมือหายไป" ทหารที่เฝ้าประตูบอกกับอึนโอเมื่อถึงในห้องเก็บหนังสือ
อึนโอหาอยู่นานจนจุดที่หลังมือค่อยๆหายไป เขาตั้งสติเพื่อเริ่มต้นหาอีกครั้ง
"ใครเป็นผู้ทำให้อารังเสียชีวิต..โปรดบอกข้าด้วย" อึนโออธิษฐานโดยวางมือลงบนหนังสือ
...ผู้ทำให้อารังเสียชีวิตคือ...ลีโซริม...
ก่อนจะกลับออกไป อึนโอเหลือบเห็นหนังสือความเป็นความตายของตัวเองในนั้นระบุว่าเขาตายตอนอายุ 6 ปี อึนโอนึกไปถึงเมื่อตอนเด็กที่เขาหิวจนเป็นลมไป
"ท่านมหาเทพ!!" อึนโอตะโกน เขาลืมตาอีกครั้งพบตัวเองในสวนดอกไม้
"ว่ามาคิมอึนโอเจ้าต้องการอะไร" มหาเทพเอ่ยขึ้น

ด้วยความโมโหที่ชะตาของเขาเป็นตามที่มหาเทพลิขิตให้เขาต้องเป็นผู้แทงแม่ของเขาเอง
"ท่านอาจเป็นผู้เริ่มแผนการแต่ข้าจะจบมันด้วยตัวข้าเอง" อึนโอประกาศ
"ยังมีอีกเรื่องที่เจ้ามาที่นี่" มหาเทพ ไม่สนใจอารมณ์ของคิมอึนโอ
"อารังจะตายด้วยฝีมือของนางเอง แต่ร่างของนางเป็นอมตะ.."
"นั่นคือเหตุผลที่ข้าบอกว่านางจะไม่สามารถแ้ก้ปัญหานี้ได้" ยมราชเป็นผู้ตอบ
มหาเทพบอกกว่าการได้รู้ว่าตัวเองคือใครและตายได้อย่างไรเป็นจุดมุ่งหมายของนางแต่การที่นางจะได้ไปสวรรค์หรือนรกนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
อึนโอรีบพาอารังกลับระหว่างวิ่งอยู่ในป่า อยู่ดีๆ อารังก็หายไป

บนโลกมนุษย์ อารังตื่นขึ้นพบพางวุลรีกำลังเรียกคนทั้งสอง และไม่นานนักร่างของอารังก็หายไปกับตา วิญญาณของอารังกำลังถูกดูดไปสู่อีกมิติ ในใจนางได้แต่เป็นห่วงว่าอึนโอไม่ฟื้นขึ้น และนางก็ได้พบคำตอบด้วยตัวเอง ว่าเป็นเพราะนางเองที่นำตัวเองไปสู่นรกเพราะเรื่องของนางเอง อึนโอฟื้นขึ้นและรีบเข้ามาขวาง คิมอึนโอจึงไปสู่อีกภพนึงแทนอารัง แล้ววิญญาณของอารังก็หายไป

บนสวรรค์ก่อนที่อึนโอจะคุยกับมหาเทพและยมราชเรียบร้อยนั้น เขาได้ขอให้มหาเทพเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขโดยเขาจะยอมไปสู่นรกแทนอารังเอง

บนโลกเมื่อเวลาผ่านไปโดลแซเป็นนายอำเภอ พางวุลรีหันมาขายอาหาร แต่นางยังคงมีความสามารถในการเห็นผีได้ ขุนนางชอยกับคนสนิทก็กลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนมาแย่งอาหารกับวิญญาณตนอื่นๆ ในตอนที่พางวุลรีนำอาหารมาวางไว้ให้พวกผี

บนสวรรค์มหาเทพไม่แพ้พนัน ยมราชยังคงเสียดายที่ไม่ได้แลกเปลี่ยนร่างกับมหาเทพ มหาเทพเห็นว่ายมราชผูกพันกับมูยองมากจึงให้มูยองกลับชาติมาเกิดเป็นแพะที่มหาเทพเลี้ยงไว้
ชอยจูวาลกลับกลายเป็นยมทูตคนใหม่