Nice Smile Memo: Arang and The Magistrate ตอนที่ 19

คิมอึนโอวิ่งออกมาจากจวนนายอำเภอโดยยังไม่รู้ว่าอารังจะไปที่ไหน จนผีสายสืบตนหนึ่งวิ่งมาพบและบอกว่าเขาตามอารังไปในป่าแห่งหนึ่งซึ่งมีบรรยากาศน่าขนลุก
เมื่อเข้ามาในป่า ผีสายสืบบอกอึนโอว่าเขาไม่กล้าไปต่อให้อึนโอไปคนเดียว อึนโอเห็นชอยจูวาลวิ่งขึ้นเขาไป อึนโอจึงตามชอยจูวาลไป
ในถ้ำนางมูยอนรับรู้ถึงการมาของอารัง
"ยินดีต้อนรับ เจ้าตัดสินใจรึยัง ข้าจะไม่บังคับอะไรทั้งนั้น"
"ข้าจะยอมยกร่างให้เจ้า แต่ท่านต้องคืนแม่นายอำเภอให้กับเขา ข้าถามอย่างหนึ่ง หากข้ายกร่างให้ท่านแล้วข้า..จะไม่สามารถพบนายอำเภอได้อีกใช่มั้ย"
"ใช่แล้ว"
อารังขมขื่น "ข้าเข้าใจแล้ว..และข้าต้องทำยังไง"
"เจ้าเพียงแค่ทำใจให้ว่าง" นางมูยอนยิ้มอย่างยินดี นางยกมือขึ้นเหนือศีรษะอารัง

"แม่นาง!!" ชอยจูวาลวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว "เจ้าอย่าเชื่อคำพูดของนางนะ ถึงยกร่างให้เจ้าก็ไม่มีทางช่วยแม่ของนายอำเภอได้หรอก" ชอยจูวาลพูดพลางฉุดแขนอารัง อารังไม่ยอมไป นางมูยอนได้จังหวะ ทำร้ายชอยจูวาลล้มลง อารังลังเลแต่ก็ยอมยกร่างให้นางมูยอน ในจังหวะที่นางมูยอนจะออกจากร่างของแม่นายอำเภอ ยมทูตมูยองมาถึงเงื้อมีดขึ้น อึนโอเห็นเข้าคิดว่าเขาจะทำร้ายแม่ของตนจึงวิ่งเข้ามาขวาง นางมูยอนจึงยังไม่ทันได้ออกจากร่างของแม่อึนโอ อารังหมดสติไป อึนโอจึงอุ้มนางออกไป ชอยจูวาลรู้สึกตัว เงื้อมีดสั้นของตน ยมทูตมูยองหายตัวไป
"ข้าจะกำจัดท่าน...และข้าก็จะตายด้วย" ชอยจูวาลประกาศกร้าว ยังไม่ทันที่เขาจะแทงนาง นางกลับมีความรู้สึกเจ็บปวดและล้มลง

อึนโออุ้มอารังไปพัก อารังได้สติ
"เจ้าคิดหรือว่าทำอย่างนี้จะช่วยข้าได้จริงๆ"
"อย่างไรซะ ข้าก็ต้องหายไปอยู่ดี แต่ท่านต้องการแม่"
"ข้าจะตามหาแม่ให้พบ และข้าจะต้องส่งเจ้าไปสวรรค์ให้ได้"
"ข้าไม่ต้องการจากท่านไป..."

บนสวรรค์
มหาเทพเฝ้ามองอยู่ เมื่อยมทูตไปถถึง
"เจ้ามีความตั้งใจที่จะช่วยมูยอน แต่การที่เจ้าแทงนางไม่ได้ถึงสองครั้งเจ้ายังตัดความรู้สึกเป็นมนุษย์ไม่ได้เลยนะ นั่นเป็นสิ่งที่ยมทูตไม่ควรมีนะ" มหาเทพเอ่ยกับเขา เมื่อมูยอนจากไป ยมราชเข้ามาและเอ่ยขึ้น
"มันยากเสียจริง ชะตาชีวิตและความรักของมนุษย์"
"เพราะมันยากอย่างนี้ไง ข้าถึงไปที่นั่น"

ชอยจูวาลนำแม่ของอึนโอไปรักษาตัวที่บ้าน ระหว่างที่เขานั่งเฝ้านาง เขานึกทบทวนเรื่องราวในอดีต และหุนหันออกไป ชอยจูวาลรู้สึกเจ็บปวดนัก
"เจ้าโง่ ทำไมเจ้าถึงไม่เคยรู้อะไรสักอย่าง" เขานึกถึงอารัง "เจ้าโง่.." เขาพูดซ้ำๆ กับตัวเองอยู่อย่างนั้น

อารังตื่นขึ้นกลางดึก พบอึนโอนอนหลับอยู่ที่ด้านหลัง นางจับมืออึนโอไว้และหลับตาลงอีกครั้ง

เมื่ออึนโอตื่นขึ้นเขาออกจากห้องอารัง ยมทูตมูยองปรากฎตัวขึ้น คราวนี้อึนโอตัดสินใจจะทำตามวิธีของมูยอง ทำให้มูยอนออกจากร่างแม่ของเขาเพื่อกำจัดนาง
"ทำแบบนี้แล้วจะช่วยแม่ของข้าได้ใช่มั้ย"
"ถึงอย่างไร เราก็ช่วยแม่ของท่านไม่ได้หรอกนะ" ยมทูตมูยองตอบอย่างเศร้าๆ ก่อนจะจากไป

เช้ารุ่งขึ้นอารังไปที่หลุมฝังศพลีโซริม นางพูดความในใจหลายอย่าง เพื่ออำลาเพราะใกล้จะหมดเวลาของนางแล้ว ชอยจูวาลมาที่หลุมในตอนแรกที่เขาเห็นอาีัรังอยู่ที่นั่นเขาคิดจะเดินกลับเพราะไม่กล้าสู้หน้าแต่ก็เปลี่ยนใจ
"นายน้อย"
"มีเจ้าโง่คนหนึ่ง สำหรับแม่นางคนนั้นแล้ว เจ้าโง่นั่นไม่มีค่าพอที่นางจะเหลียวมอง มันยังจะทำร้าย นางอีก แต่แล้วเพื่อช่วยเจ้าโง่นั่น นางต้องตาย ไอ้สารเลวนั่น...นางสละร่างกายเพื่อข้า...นางกลับฟื้นคืนชีวิต..ไอ้สารเลวนั่น..จำหน้านางไม่ได้เลย.."
ชอยจูวาลคุกเข่าลงทั้งน้ำตา ตรงหน้าอารัง "ในตอนนี้ก็เหมือนตอนแรกที่ข้าพบเจ้า หัวใจข้าเต้นแรง เมื่อข้าเห็นเจ้าหัวใจข้าน่าจะเจ็บปวด แต่หัวใจดวงนี้ยังบังอาจเต้นแรง...ข้าขอโทษ โปรดอย่าให้อภัยข้าเลย" ชอยจูวาลร้องไห้อย่างหนักด้วยความรู้สึกผิดเต็มหัวใจ

ชอยจูวาลกลับบ้านมาพบนางมูยอนนั่งหมดอาลัยอยู่ที่ระเบียงเขาจึงพยุงนางเข้าห้องไป นางพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงของแม่อึนโอ เป็นเพราะเหตุการณ์ในถ้ำนางมูยอนอ่อนกำลัง จึงปล่อยให้แม่อึนโอกลับมา นางรำพันถึงเรื่องที่นางคิดจะแก้แค้นจนยอมยกร่างให้มูยอน
"นายน้อย ฝากบอกลูกข้าได้มั้ยว่าข้าไม่เคยที่จะลืมหน้าเขาแม้แต่ครั้งเดียว ข้าขอโทษ" ขาดคำนางก็สลบไป

ชอยจูวาลรีบไปบอกคิมอึนโอให้เขารีบไปหาแม่ของเขาเดี๋ยวนี้
"เป็นแม่ของท่านจริงๆ"
"ข้าจะเชื่อคำเจ้าได้ยังไง" คิมอึนโอไม่ไว้ใจชอยจูวาล

เมื่่อคิมอึนโอมาถึงห้องของชอยจูวาล แม่ของอึนโอพยายามจะยันตัวเองขึ้นนั่งแต่ก็ไม่มีแรงพอ อึนโอได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ไว้ใจ
"เจ้าไม่ใช่แม่ของข้า"
"ข้า..ขอโทษ" นางเอ่ยขอโทษเขาและพูดถึงปิ่นที่เขาได้ให้ไว้ อึนโอจึงเชื่อว่าเป็นแม่ของเขาจริงๆ
"ท่านแม่"
"ข้าต้องการให้เจ้าใช้ชีวิตที่มีเกียรติไม่ใช่ถูกตีตราว่าเป็นลูกทาส" นางจับมือเขาไว้ "เป็นความผิดของแม่เองที่คิดแต่เรื่องอาฆาตแก้แค้น ต้องปล่อยให้เจ้าอยู่อย่างโดดเดี่ยว..อึนโอสัญญากับแม่ ถ้านางปิศาจนั่นกลับมาอีก เจ้าต้องแทงข้าทันที..นี่ไม่ใช่การอยู่หรือตาย..ช่วยให้ข้าพ้นความทรมาณ..."
เป็นครั้งแรกและอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่สองแม่ลูกจะได้ปรับความเข้าใจกัน นางได้แต่พูดว่า "ขอโทษ.."

ก่อนอึนโอจะไปเขากล่าวขอโทษชอยจูวาลที่เข้าใจผิด
"แม่นางคนนั้น..ท่านอย่า..ทิ้งนางไป..นายอำเภอ..ทำไมท่านถึงได้ทุกอย่างที่ข้าต้องการ.." ชอยจูวาลเอ่ยกับเขาอย่างผู้แพ้

คิมอึนโอทั้งเศร้าโศกทั้งกลัดกลุ้ม
"ไม่มีทางจะช่วยท่านแม่เลยหรือ...อาจารย์..ท่านจะไม่ช่วยข้าเลยหรืออย่างไร"
ในเสี้ยวนาทีนั้นอึนโอเห็นภาพเขาตื่นมาในห้องเล็กๆ มีเด็กสองคนวิ่งมาและเรียกเขาว่าพ่อ อารังเข้ามาพร้อมสำรับและบอกว่า ท่านแม่ไปที่ทำการ อึนโองุนงงกับนิมิตนั้น ในนิมิตเขาเดินไปที่จวนนายอำเภอ
"นายน้อย"
โดลแซในชุดนายอำเภอยังคงเรียกเขาว่านายน้อย พาวุลรีพาแม่ของเขามา ลีบังกับสหายเตรียมของขวัญเนื่องในวันเกิดของแม่อึนโอมามอบให้ อึนโอเดินกลับบ้านพร้อมแม่ แม่เอ่ยขึ้น
"ฟังคำอาจารย์ของเจ้าให้ีดีหละ" สิ้นคำพูด บุคคลตรงหน้าได้กลายเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีผู้หนึ่งปรากฎตัวขึ้น
"ท่านเป็นใคร" อึนโอตกใจ
"ข้าคือมหาเทพยังไงหละ..และเป็นอาจารย์ของเจ้าด้วย"
อึนโอรวบรวมสติและถามถึงวิธีจะช่วยแม่ของเขา
"ถึงแม่มันจะช่วยแม่ของเจ้าไม่ได้แต่ก็ช่วยทำให้นางหลุดพ้นได้ คำที่ข้าเคยบอกให้เจ้าจำไว้ ..อะไรคือสิ่งที่แม่เจ้าต้องการ..คิดเรื่องนี้ให้ดี"

อึนโอได้สติพบตัวเองนั่งอยู่ที่เดิมในห้องของเขาเอง

นางมูยอนกลับมาในร่างแม่อึนโออีกครั้งด้วยความเคียดแค้น

อึนโอนึกถึงคำพูดตอนที่อาจารย์มอบปิ่นให้เขา "หากเจ้าต้องการหัวใจของแม่เจ้า จงมอบสิ่งนี้ให้นาง"

อึนโอตกลงกับยมทูตมูยองว่าเขาจะแยกวิญญาณออกจากร่างแม่ แต่ที่เหลือมูยองต้องเป็นผู้จัดการต่อ

ชอยจูวาลมาบอกกับอึนโอว่านางมูยอนกลับมาอีกครั้งแล้ว

ลีบังและพวกรายงานกับอึนโอในตอนเช้าว่าได้จัดการทำเรื่องส่งตัวขุนนางชอยและคนสนิทให้กับทางการเรียบร้อยแล้ว ระว่างการเดินทางชาวบ้านพากันมามุงดูและด่าทอ ด้วยจำนวนคนที่มุงดูมีมาก ทำให้ขุนนางชอยหล่นลงจากเกวียน เกิดการชุลุมนขึ้นคนสนิทขุนนางชอยขวาดาบของทหารขึ้นและฟันขุนนางชอยตายลงตรงนั้น

อารังแอบวิ่งตามอึนโอไปที่บ้านชอยจูวาล

นางมูยอนที่ฟื้นคืนพลังรับรู้การมาถึงของคิมอึนโอและยมทูตมูยอง ทั้งสองถืออาวุธในมือ อึนโอยกปิ่นขึ้น ส่วนมูยองยกมีดสั้นขึ้น พุ่งเข้าหาตัวนาง อึนโอเข้าถึงตัวได้สำเร็จ ปักปิ่นลงตรงที่หัวใจทั้งน้ำตา วิญญาณนางมูยอนจึงถูกผลักออกจากร่าง นางรีบพุ่งเข้าหาตัวอารัง

ตอนที่ 1 arang-and-magistrate-1

ตอนที่ 2 arang-and-magistrate-2