Arang and The Magistrate เรื่องย่อ ตอนที่ 5

อึนโอกำลังเดินใช้ความคิด เขายังสับสนที่ว่า ลูกของใต้เท้าชอยจะไม่เคยเห็นหน้าคู่หมั้นของตัวเองจริงๆ นะเหรอ โซลแดวิ่งเข้ามาต่อว่าที่อึนโอไม่เคยเล่าเรื่องผู้หญิงคนนั้นให้ฟังเลย

“หลังเสร็จงานศพแล้วค่อยเจอกันที่ทำการแล้วกันนะ” อึนโอบอกับกโซลแดแล้วรีบวิ่งกลับที่ทำการ
เขาพบอารังนั่งอยู่ในนั้นเหมือนไม่ได้ออกไปไหนมา อึนโอถามเรื่องปิ่นปักผม อารังตอบไม่ได้ เพราะนางจำไม่ได้กลายเป็นว่าทั้งสองต่างถกเถียงกันด้วยคำพูดรุนแรง อารังเองก็ถากถางเขาเรื่องแม่ของเขา
อึนโอนึกไปถึงตอนยังเด็ก พ่อให้คนมานำตัวเขาไป เขาเข้าไปกอดแม่จับเชือกผูกเสื้อของแม่ไว้จนมันขาดติดมือมา เขานึกถึงวันสุดท้ายที่พบแม่
“จะดีกว่านี้ถ้าข้าไม่มีแม่แบบท่าน..” อึนโอ เจ็บใจตัวเอง ชกต้นไม้จนมือเป็นแผล

ที่บ้านใต้เท้าชอย ลูกชายของเขาเอาแต่นั่งเงียบมองภาพวาดผู้หญิงคนหนึ่ง จนกระทั่งเช้า เขาเปิดเอาผ้าสีดำจากหีบใบหนึ่งออกมา พร้อมคิดอะไรอบางอย่าง

อึนโอกลับที่ทำการในตอนเช้าพบ อารังนั่งอยู่ที่เดิม นางตาคล้ำ
“พอข้าเป็นมนุษย์แล้วข้าก็นอนไม่หลับ”
ทั้งสองคนยังแง่งอนกันนิดหน่อย ไม่มีใครขอโทษใคร แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรกันแล้ว
“ปิ่นนั่นเป็นของแม่ข้า”
อารังตกใจและพยายามนึก แต่ก็นึกไม่ได้
“ตอนนี้เงื่อนขำเดียวเกี่ยวกับแม่ข้า ก็คือความทรงจำของเจ้านะ”
“เจ้าจะให้ข้าช่วยเจ้าเหรอ”
“ข้าหมายถึงให้เราร่วมมือกัน”
อารังออกจะโมโหนิดหน่อย “ที่เจ้าช่วยข้าในตอนนั้นเป็นเพราะเรื่องนี้เหรอ”
“อืม..ตอนนั้นที่เจ้าบบอกว่าข้ากล้าหาญอาจจะจริง แต่ที่ว่าข้าเป็นคนใจดีนั้นมันไม่ใช่ ฉะนั้นเจ้าอย่าว่าเจ้ามองใครออก”
อารังด้วยความโมโห “ถ้าช่วยเขาหาแม่พบแล้วเขาจากไปหละ” นางพึมพำกับตัวเอง

โซลแดยังคงโวยวายที่อึนโอคิดจะเป็นนายอำเภอต่อ
“เป็นเพราะนางผู้นั้นใช่มั้ย”


อึนโอประกาศต่อขุนนางสามคน(ลีบังและพวก) ว่าเขาจะเป็นนายอำเภอต่อ และจะมีผู้หญิงคนหนึ่งมาอยู่ด้วยเป็นลูกสาวของอาจารย์ของเขา
โดลแซยังคงโวยวาย
“นายน้อยท่านจะทำอะไรก็ทำเรื่องของท่าน”
โดลแซเดินออกไปที่ตลาดสวนกับคนทรงที่เดินหมดอาลัยตายอยาก
“เพราะผู้หญิงคนนั้นเขาถึงกับยอมตัดสัมพันธ์ 15 ปีของเราเลยเหรอ” โดลแซพึมอยู่คนเดียว
นางคนทรงเดินตามโดลแซไปที่ร้านเหล้า นางทำเป็นรู้เรื่องของเขา และเรียกค่าดูดวงจากโดลแซ
“เขาจะอายุไม่ยืน เพราะเขาเข้าไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่น”
โดลแซฟังอย่างตกใจ
“ไงเจ้าสบายใจขึ้นแล้วใช่มั้ย” คนทรงนึกว่าการทำนายว่าคนที่โดลแซไม่พอใจอายุสั้นจะทำให้เขาพอใจ แต่กลายเป็นว่า โดลแซโมโหมากจนนางต้องวิ่งหนีออกมา

อารังนั่งใช้ความคิดอยู่ในห้องของลีโซริม “บางทีข้าเป็นเงื่อนงำเดียวของเขา..เขาเองก็เป็นเงื่อนงำเดียวของข้า”
อารังออกมาจำห้องก็เป็นเวลาค่ำแล้ว นางออกมาพบอึนโอ เดินวนไปมา
“นายอำเภอ..ตกลง เรามาร่วมมือกัน”
อึนโอยื่นผลท้อให้อารัง แบ่งกันคนละลูกถือเป็นการทำสัญญา

โจวอน(ลูกชายขุนนางชอย) ไปพบผู้หญิงคนหนึ่ง
“พร้อมรึยัง...ครั้งนี้ข้าตั้งความหวังไว้สูงนะ”
“ครับ”   โจวอนก้มลงหยิบมีด ในขณะที่หญิงนางนั้นปิดประตูห้องลง

ที่ทำการนายอำเภอ อึนโอยังนอนไม่หลับ เขานึกถึงวันหนึ่ง แม่ของเขาพูดว่าเป็นวันตายของ ตา ยาย และลุงทั้งหมดของเขา แม่ของเขาพูดด้วยอาการคั่งแค้นที่พวกเขาทั้งหมดตายในวันเดียวกัน
ในขณะนั้นเองเงาร่างของชายชุดดำลอบเข้าในห้องนอนของอารัง นางหลับสนิท ชายชุดดำชักมีดและเงื้อมือขึ้น มีดปักลงตรงหัวใจพอดี ชายชุดดำรีบนำยันต์แผ่นเล็กแปะที่ต้นคอของนาง

บนสวรรค์


ท่านเทพรับรู้ถึงบางสิ่งซึ่งทำให้ท่านมีท่าทีกังวลอยู่ไม่น้อย
“ในที่สุดมันก็เริ่มขึ้นแล้ว”

อึนโอไปที่ห้องนอนของอารัง ไม่พบนางแต่กลับพบรอยเลือดกลุ่มใหญ่บนที่นอน อึนโอวิ่งตามรอยเลือดไป
ชายชุดดำพาอารังขึ้นม้าหนีไป อึนโอจึงตามรอยไม่ได้
“ยัยผีความจำเสื่อม!!!” อึนโอตะโกนอย่างไร้จุดหมาย

...คืนนี้เป็นคืนจันทร์เต็มดวง...
ชายชุดดำแท้จริงก็คือจูวอล ลูกชายขุนนางชอยนั่นเอง เขาพาอารังไปไว้ในกระท่อมแห่งหนึ่งในป่า
ในอดีตเมื่อยังเด็ก จูวอนพบผู้หญิงคนหนึ่งนางตั้งชื่อให้เขาและมอบแหวนให้วงหนึ่ง
“ต่อไปนี้เมื่อจันทร์เต็มดวงในเดือนอธิกมาสให้เจ้านำหญิงสาวผู้มีใจบริสุทธิ์มาที่นี่”

จูวอลออกมาพบผู้หญิงคนนั้นด้านนอกกระท่อม ทั้งสองกลับเข้ามาภายในกระท่อมแต่กลับพบว่ามันว่างเปล่า



ในขณะที่จูวอลออกมานอกกระท่อม อารังฟื้นขึ้นและวิ่งหนีออกมาแม้ว่าจะยังเจ็บหน้าอกอยู่
อึนโอเข้ามาพบเมื่อนางวิ่งเข้ามาในเมืองพอดี อารังพยายามเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น แต่จับใจความไม่ค่อยได้ แล้วก็สลบไป


จูวอลกลับเข้ามารายงานว่าตามหาอารังไม่พบแต่แน่ใจว่านางตายแล้วแน่นอน  หญิงผู้นั้นตบหน้าเขาอย่างแรง
“ไหนหละวิญญาณของข้า!!!  ตอนที่ข้าพาเจ้ามาข้าบอกว่ายังไง แค่พาผู้หญิงใจบริสุทธิ์มาให้ค่าในจันทร์เต็มดวงเดือนอธิกมาส  ข้าจะทำให้เจ้าได้มีทุกอย่าง แล้วนี่กี่ครั้งแล้ว!!”
นางยังต่อว่าเข้าด้วยคำพูดรุนแรง เหมือนที่ในอดีตที่เขาเป็นเด็กจรจัด และถูกลูกชาวบ้านล้อเลียนเสมอว่าแย่งอาหารวัวกิน

เช้ารุ่งขึ้น อารังยังไม่ฟื้น อึนโอแอบเปิดดูแผลที่หัวไหล่ ปรากฎว่าแผลหายสนิท

นางคนทรงตื่นแต่เช้าตั้งใจจะหาจุดที่ดีๆในการเปิดแผงดูดวง โดลแซตื่นขึ้นหลังจากเมาหลับอยู่ที่ร้านเหล้า เขายังโมโหที่ถูกหลอกจากนางคนทรง เขาพบนางคนทรงเปิดแผงอยู่แถวนั้นพอดี นางคนทรงเห็เขาก็ทำท่าจะเก็บแผงหนี
"ที่เจ้าทำนายเมื่อวานนี้เป็นเรื่องจริงเหรอ ห่ะ!!"
ในระหว่างนั้นเองหญิงอีกคนกำลังจะเปิดร้านค้านางตักน้ำสาดมาทางโดลแซโดยไม่ตั้งใจ นางคนทรงตะลึงท่าทางอันหล่อเหลาในตอนที่โดลแซสะบัดผม <บรรยายเองขำเอง 555> โดลแซหงุดหงิดที่เสื้อผ้าเปียกแล้วเดินหนีไป

ลีบังกับพวกหาชุดเจ้าหน้าที่หญิงมาให้อึนโอ พวกเขาเอาแต่คุยกันระลึกถึงความหลังที่เคยมีเจ้าหน้าที่หญิงทำงานในจวน อึนโอไม่สนใจเรื่องที่พวกเขาพูดคุย แต่ถามถึงภูเขาที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ลีบังเล่าว่าเป็นภูเขาที่ลือว่ามีผีเร่ร่อนอยู่ที่นั่น จึงไม่มีใครไปที่นั่นมานานแล้ว

อึนโอเอาชุดเจ้าหน้าที่หญิงไปวางข้างตัวอารังที่ยังไม่ฟื้น และลากโดลแซที่เพิ่งกลับ ไปสำรวจภูเขา อึนโอพบกระท่อมร้างที่มีการเขียนยันต์บางอย่างไว้ที่ประตู ภายในมีเตียงไม้ปูผ้าผืนหนึ่งซึ่งมีคราบเลือดอยู่ โดลแซเอ่ยว่าที่นี่น่ากลัว แต่อึนโอกลับรู้สึกแปลกๆ
"ที่นี่ไม่มีผีแต่กลับมีพลังหยินรุนแรงมาก"
โดลแซไม่อยากอยู่ในกระท่อมอีกจึงออกไปข้างนอกปล่อยอึนโอสำรวจด้านในเพียงลำพัง

และตรงซอกมุมหนึ่งของห้อง อึนโอพบบางอย่าง
..ปิ่นปักผมของอารัง...ปิ่นปักผมที่มอบให้แม่...

ตอนที่ 1 arang-and-magistrate-1

ตอนที่ 2 arang-and-magistrate-2

ตอนที่ 3 arang-and-magistrate-3
ตอนที่ 4 arang-and-magistrate-4
ตอนที่ 5 arang-and-magistrate-5
ตอนที่ 6 arang-and-magistrate-6
ตอนที่ 7 arang-and-magistrate-7
ตอนที่ 8
ตอนที่ 9
ตอนที่ 10
ตอนที่ 11 arang-and-magistrate-11
ตอนที่ 12 arang-and-magistrate-12
ตอนที่ 13 arang-and-magistrate-13
ตอนที่ 14
ตอนที่ 15 arang-and-magistrate-15
ตอนที่ 16 arang-and-magistrate-16
ตอนที่ 17 arang-and-magistrate-17
ตอนที่ 18 arang-and-magistrate-18
ตอนที่ 19 arang-and-magistrate-19

ตอนที่ 20 arang-and-magistrate-20

ขอขอบคุณ http://forums2.popcornfor2.com/ 

http://www.kodhit.com

และ http://tvseriesclub.com/

หากนำข้อมูลไปใช้กรุณาให้เครดิตเว็บไซต์ด้วย http://nicesmilememo.blogspot.com/