Queen of Ambition @ Yawang เรื่องย่อ ตอนที่ 5




เมื่อใกล้ถึงวันที่ดาเฮจะกลับ อึนบยอลรบเร้าให้ฮาริวโทรศัพท์หาแม่ ฮาริวทนรบเร้าไม่ได้จึงโทรศัพท์ไปหาดาเฮ เพื่อนร่วมห้องของเธอเป็นคนรับสาย แม้ฮาริวจะพูดภาษาอังกฤษไม่เก่งนักแต่เขาก็พอเข้าใจได้ว่า ดาเฮกลับเกาหลีแล้ว ฮาริวรีบไปรอที่สนามบิน
จูดาเฮบินกลับเกาหลีพร้อมกับเบคโดฮุน ตอนที่ฮาริวมาถึงสนามบินเธอก็ขึ้นรถลีมูซีนไปพร้อมกับเบคโดฮุนแล้ว เบคโดฮุนให้ดาเฮไปพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งส่วนตัวเขาจะกลับบ้าน เป็นการกลับบ้านล่วงหน้า เขาไม่บอกที่บ้านก่อนเพราะถ้าที่บ้านรู้คงยกโขยงกันมารับเขา และเขาเองก็เห็นว่าไม่มีใครมารับดาเฮเลย
ฮาริวรอดาเฮที่สนามบินจนค่ำมืด ก็ยังไม่พบเธอ
ทุกคนที่บ้านดีใจกับการกลับมาของเบคโดฮุน โดยเฉพาะเบคจาฮักพอใจกับผลการเรียนของเขาอย่างมาก เบคโดฮยองออกอาการงอนเล็กๆ ที่เขาไม่บอกก่อน รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่เขาดูมีพฤติกรรมที่ดีขึ้น
จูดาเฮเฝ้ามองที่รัดผมอันใหญ่ที่เธอตั้งใจซื้อมาให้อึนบยอล(ก่อนไปอเมริการอึนบยอลบ่นว่าเพื่อนมีที่รัดผมอันใหญ่ส่วนเธอมีแต่อันเล็กๆ)
ฮาริวกลับบ้านโดยไม่มีดาเฮกลับไปด้วย น้าฮงเตรียมอาหารไว้ให้ จึงบ่นว่าผักกาดเยอะแยะที่เตรียมไว้คงกินกันไม่หมดเพราะมีแต่ดาเฮที่ชอบ ฮาริวยังติดต่อดาเฮไม่ได้ แต่ต้องโกหกอึนบยอลว่าแม่ยังไม่กลับ
วันต่อมาแทคเบเห็นผู้หญิงหน้าตาเหมือนดาเฮมากที่โรงแรมแห่งหนึ่ง จึงบอกฮาริว
เบคโดฮุนให้ดาเฮใช้รถของบริษัทชั่วคราว และบอกว่าอยากจะแนะนำเธอให้รู้จักกับพี่สาวของเขา
เบคโดฮยองประหลาดใจที่ผู้หญิงที่เบคโดฮุนอยากให้เธอรุ้จักก็คือจูดาเฮนั่นเอง
ฮาริวพยายามไปถามพนักงานว่าที่โรงแรมนี้มีแขกชื่อจูดาเฮหรือไม่ แต่มันเป็นกฎทางโรงแรมจึงบอกไม่ได้
เมื่อได้จังหวะเบคโดฮยองได้พูดคุยกับจูดาเฮเพียงลำพัง ดาเฮบอกว่าเธอและเบคโดฮุนรักกันอย่างจริงใจ และทำตัวให้สุภาพที่สุดแม้จะแฝงด้วยความเอาชนะในคำพูดอยู่บ้าง เบคโดฮยองไม่เชื่อใจและประกาศจะขัดขวางคนทั้งคู่
แทนที่คุณจะมาห้ามฉันคุณไปโน้มน้าวคุณโดฮุนจะง่ายกว่านะคะ
ในตอนมาส่งเบคโดฮยองและเบคโดฮุนที่ลิฟต์ เธอล่ำลาและสวมกอดกับเบคโดฮุน หลังจากที่เขาไปแล้ว เธอหันมาพบกับฮาริวที่ยืนอยู่ตรงนั้นและเห็นภาพทั้งหมดแล้ว แม้เธอจะทำตัวไม่ถูก แต่เธอก็บอกตัดสัมพันธ์กับฮาริวอย่างไร้เยื่อไย
ฉันไม่เคยมีความสุขเลย ฉันเกลียดสิ่งที่พี่ทำ
ฮาริวหมดความอดทนและตบเธอ เธอไม่ตอบโต้และบอกว่าเป็นเรื่องถูกต้องแล้วที่เธอจะถูกตบ ฮาริวอาละวาดอย่างหนักทุบกระจกรถของดาเฮจนแตก จึงถูก รปภ.ลากออกมา และต้องติดคุก

เบคโดฮยองพยายามบอกเบคโดฮุนว่าจูดาเฮพยายามเข้าหาเขาเพราะเงินทอง แต่เบคโดฮุนไม่คิดแบบนั้น เรื่องอเมริกา เขาเป็นคนชวนเธอเอง และเมื่อมีเธอเขารู้สึกมีความสุขมาก
ระหว่างอยู่ในคุกฮาริวนึกไปถึงวันเก่าๆ ที่เขาอยู่ร่วมกับดาเฮ คำพูดที่ให้เลิกกันนั้นทำให้เขาเจ็บปวดมาก
อาการพ่อของชาแจวุงดีขึ้นเขาบอกสิ่งที่น่าประหลาดใจอย่างหนึ่งคือชาแจวุงมีน้องชายฝาแฝดและบอกให้แจวุงตามหาน้องชาย
เบคโดฮุนพาดาเฮไปตีกอล์ฟกับเบคจางฮักพ่อของเขาด้วย เธอทำให้เบคจางฮักถูกใจมาก แต่กลับทำให้เบคโดฮยองไม่พอใจนัก
ฮาริวได้รับการปล่อยตัวตำรวจบอกว่า ทางตระกูลเบคใจดีมากไม่เอาเรื่องเอาราวจากเขา
ฮาริวพยายามง้อดาเฮ ถึงแม้เขาจะไม่ดีพอสำหรับเธอแต่ยังไงเธอก็ยังเป็นแม่ของลูก
เธอทำอย่างนั้นกับลูกไม่ได้นะ
จูดาเฮว่าที่เธอทำก็เพื่อลูก เธอไม่อยากให้ลูกต้องเป็นเหมือนเธอ
ฮาริวกลับบ้าน อึนบยอลไม่อยู่ที่บ้าน เธอบอกว่าจะกลับบ้านเองแต่ก็ยังไม่ถึงบ้าน ฮาริวตามหาไปทั่ว จนนึกได้ว่าเธอเคยพาเขาไปที่เนินเขาเหนือเส้นทางเข้าบ้านเพื่อรอดูว่าแม่จะมารึยัง ฮาริวไปพบอึนบยอลที่นั่น ด้วยอากาศหนาว อึนบยอลยืนรอแม่จนไม่สบายหนักฮาริวโทรศัพท์บอกดาเฮ
ลูกไม่สบายหนัก ร้องหาแต่เธอ..ได้โปรดมาเยี่ยมลูกหน่อยเถอะ ฉันจะไม่รั้งเธอไว้แค่มาเยี่ยมลูกเท่านั้น
คืนนั้นดาเฮมีนัดดื่มกับเบคจีมี เธออยากทำให้เบคจีมีประทับใจจึงอยู่เป็นเพื่อนจนดึก เบคจีมีพูดทีเล่นทีจริงว่าเบคโดฮยองเป็นคนที่รับมือได้ไม่ง่ายนักจูดาเฮต้องการความช่วยเหลือรึเปล่า ดาเฮไม่ได้ตอบอะไร
ดาเฮมาเยี่ยมอึนบยอล ในตอนดึกมากแล้ว ตอนนั้น ฮาริว น้าฮงและแทคเบ กำลังจะกลับดาเฮจึงหลบอยู่อีกมุมหนึ่งน้าฮงบ่นด่าว่าดาเฮที่เธอไม่ยอมมาเยี่ยมลูก แทคเบเองก็ไม่พอใจมากเหมือนกัน ดาเฮรู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้มาก
วันต่อมาเบคโดฮยองให้ดาเฮไปตักขี้ม้าและทำความสะอาดคอกม้า
คุณคิดว่าจะทำให้ฉันหวาดกลัวและหนีไปเพราะการตักขี้ม้างั้นเหรอ คุณเข้าใจผิด ฉันใช้ชีวิตอยู่กับถังขี้อยู่แล้วดาเฮนึก
ด้วยความโมโหที่ดาเฮไม่มาเยี่ยมลูก ฮาริวนัดพบกับเธอและพาเธอไปที่ฟาร์มเลี้ยงม้า เขาเอาพลั่วไปจะขุดศพพ่อของดาเฮขึ้นมา
เรื่องของเธอมันเริ่มตรงนี้..มันเป็นแบบนี้
ดาเฮรับไม่ได้เธอวิ่งหนีออกมาและขับรถกลับด้วยความหวาดหวั่นและทิ้งฮาริวไว้ตรงนั้น
ดาเฮต้องไปทานอาหารเย็นกับครอบครัวเบค เบคโฮยองสังเกตเห็นรองเท้าที่เต็มไปด้วยดินของดาเฮ จึงเก็บความสงสัยเอาไว้


ขอขอบคุณ www.kodhit.com และ www.popcornfor2.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น