Queen of Ambition @ Yawang เรื่องย่อ ตอนที่ 16

 Queen of Ambition @ Yawang เรื่องย่อ ตอนที่ 16 

 

สิ้นคำกล่าวสละตำแหน่งของจูดาเฮ นักข่าวพากันเข้ามารุมล้อมถ่ายรูปแขกเหรื่อพากันวิพากษ์วิจารณ์และแยกย้ายกันกลับ เบคโดฮยองรีบออกไปส่งแขกและขอโทษพวกเขา เบคจางฮักสั่งให้จูดาเฮไปพบที่ห้องทำงาน

“งี่เง่าสิ้นดี!! เธอไม่มีสิทธิแก้ตัวอะไรทั้งนั้น และอยู่ที่นี่จนกว่าแขกทั้งหมดจะกลับ” เบคจากฮักกล่าวด้วยความโมโหอย่างมาก เขาตบหน้าเธออย่างแรง

เบคโดฮุนจะอยู่ดูแลจูดาเฮ แต่เบคจางฮักให้เขาไปส่งแขกและแนะนำตัวเอง เบคโดฮุนจึงต้องทิ้งจูดาเฮไว้คนเดียว

หลังจากตั้งสติได้เธอรีบไปที่ห้องจัดเลี้ยง รีบไปเอา mp3 และเอกสาร เธอพบชาแจวุง(ฮาริว) ที่นั่น เธอฉีกเอกสารปาใส่เขา และเหยียบ mp3 จนพัง

เมื่องานเลี้ยงที่มูลนิธิเรียบร้อย ชาแจวุง(ฮาริว) กลับมาที่สำนักงานทนายความของชาแจวุงซึ่งยัมซัมโดได้นัดจูยางฮยุนให้เข้ามาคุย พวกเขาบอกความจริงแก่จูยางฮยุน ทั้งเรื่องที่จูดาเฮเป็นคนฆ่าพ่อเลี้ยงของเธอด้วย

“คุณจะให้จูดาเฮหลอกใช้อยู่อย่างนี้หรือ คุณควรจะมอบตัวนะเรื่องทนายชาแจวุง สุดท้ายจูดาเฮจะโยนความผิดทั้งหมดให้คุณเพียงคนเดียว”

จูดาเฮกลับบ้านเบคจางฮักถามเธอถึงสาเหตุที่เธอไม่รับตำแหน่งผู้อำนวยการแล้ว จูดาเฮกลับบอกไปว่าเธอถูกเบคจีมีขู่ เพราะเธอไปรู้ว่าเบคโดฮยองไม่ใช่พี่สาวของเบคโดฮุน รวมไปถึงเรื่องที่เบคจางฮักไม่สบายคราวที่แล้วก็เป็นฝีมือของเบคจีมี

เบคจางฮักไม่เชื่อในทันทีเพียงแต่บอกไม่ให้เธอพูดกับใครเกี่ยวกับเรื่องนี้จนกว่าเขาจะสั่ง

เบคโดฮุนก็ถามเธอถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเธอบอกเพียงว่าเธอบอกคุณพ่อแล้วและคุณพ่อก็เข้าใจจึงว่าเบคโดฮุนไม่ควรคิดอะไรมาก

“เหมือนว่าพักนี้คุณจะมีอะไรปิดบังผมหลายอย่าง”

จูยางฮยุนไม่เชื่อคำพูดของชาแจวุง(ฮาริว) เขาหลอกชาแจวุง(ฮาริว) มาซ้อมจนบาดเจ็บ

“นายยังมีหน้ามาโกหกอีกว่าดาเฮเป็นคนฆ่าพ่อของฉัน”

“แล้วนายจะเสียใจ” ชาแจวุง(ฮาริว)กล่าวทั้งที่เจ็บหนัก

เขานัดให้จูดาเฮมาพบ 

“เธอดีใจมั้ยที่เห็นฉันแบบนี้ ..สิ่งที่เกิดขึ้นในงานพิธียังไม่พอใช่มั้ย..ตกลงว่าเธอจะไม่หยุดจริงๆใช่มั้ย”

“ไม่เบื่อบ้างเหรอที่ต้องทำแบบนี้..นายเอาชนะฉันไม่ได้หรอก ลืมเรื่องของฉันและไปเริ่มต้นชีวิตของนายซะเถอะ”

 

ชาแจวุง(ฮาริว) กลับบ้าน พ่อหลับไปก่อนแล้วแต่ก็ทำขนมของโปรดของ ชาแจวุงเอาไว้ให้

เช้าวันต่อมาจูดาเฮพบเบคโดฮุนที่ออฟฟิต

“คุณค้างคืนที่ออฟฟิตเหรอคะ ฉันเอาเสื้อผ้ามาให้คุณเปลี่ยน”

“ผมมีเสื้อผ้าในออฟฟิต”

“คืนนี้คุณก็จะไม่นอนที่บ้านใช่มั้ยคะ”

“ผมจะดูก่อน”

เบคโดฮุนยังไม่พร้อมจะพูดคุยกับจูดาเฮเหมือนเดิมเขาเย็นชากับเธอมาก และปฏิเสธเธอทุกทาง เบคดดฮุนยังสงสัยเรื่อง mp3 เขาไปถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่าชาแจวุงเป็นฝากให้จูดาเฮและกำชับให้เธอได้ฟังก่อนจะขึ้นกล่าวบนเวที

จูดาเฮนัดมียอง(แม่บ้านที่ออกไปแล้ว) ให้เธอได้พบกับเบคจางฮักและเล่าความจริงที่เธอเห็นเบคจีมีใส่บางอย่างในแก้วน้ำของเบคจางฮัก แต่เมื่อไปอยู่ต่อหน้าเบคจากฮัก มียองกลับปฏิเสธไม่รู้เรื่อง และทำเป็นฮึดฮัดเอาเครื่องประดับมาคืนจูดาเฮ

จูดาเฮรีบแก้ตัวกับเบคจางฮักด้วยความกลัว เขาคาดคั้นถึงสาเหตุที่อยู่ดีๆเธอก็ไม่รับตำแหน่งผู้อำนวยการมูลนิธิ และถามถึงที่มาว่าเธอรู้เรื่องโดฮยองได้อย่างไร ซึ่งเธอตอบไม่ได้ เขาโมโหมากจึงให้คนมาพาเธอออกไป

แท้จริงแล้วมียองแอบติดต่อกับเบคจีมีก่อนแล้วเธอจึงไม่เล่าความจริง

เมื่อถึงบ้านจูดาเฮยังต้องเผชิญหน้ากับเบคจีมีอีก

“เพื่อรักษาคอตัวเอง กล้าดียังไงมาขายฉัน”เบคจีมีว่าจูดาเฮในระหว่างที่เธอใช้น้ำในแจกันรดบนหน้าของจูดาเฮ

“คุณอาคะ ช่วยฉันด้วย”

“ต้นไม้ที่ไม่มีราก..” เบคจีมีพูดเหยียดหยาม “ฉันไม่สนุกที่จะเล่นเป็นคนในครอบครัวเดียวกับเธอแล้วหละ”

ในระหว่างมื้อค่ำ ชาแจวุง(ฮาริว) คิดจะบอกความจริงบางอย่างแก่เบคโดฮยองแต่เธอกลับห้ามไว้เพราะเธอเองก็มีบางอย่างที่ปิดบังเขาอยู่และยังไม่กล้าพอจะบอก เธออยากให้เขารอจนกว่าเธอพร้อมจะบอกเรื่องของเธอแล้วเขาค่อยบอกเรื่องของเขา

เบคโดฮยองมาส่ง ชาแจวุง(ฮาริว) ที่บ้าน

“ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างฉันนะคะ”

ซ๊อคซูจองมาเห็นทั้งคู่ยืนกอดกัน เมื่อเบคโดฮยองไปแล้ว ซ๊อคซูจองต่อว่า ชาแจวุง(ฮาริว) ที่เขาเล่นตลกกับความรู้สึกของคนอื่น

“คุณชอบเธอจริงๆ รึเปล่า”

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ”

“ไม่ใช่อย่างนั้นก็ไม่ควรเอาความรู้สึกของคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องสิ”

 

เมื่อเบคโดฮยองกลับบ้านเธอรู้จากเบคจางฮักว่าจูดาเฮเอาเรื่องที่เธอไม่ใช่พี่สาวของเบคโดฮุนมาพูด เบคโดฮยองโมโหมาก เธอพลักไสให้จูดาเฮออกจากบ้านไปกลางดึกแบบนั้น

วันรุ่งขึ้นเบคโดฮุนได้รับคลิปจากกล้องวงจรปิดที่เคยขอเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตึกไว้ ภาพในคลิปทำให้เบคโดฮุนได้รู้ว่า วันที่จูดาเฮถูกจับไปที่โกดัง เธอออกไปกับทนายชาแจวุง แต่เธอกลับโกหกเขาว่าไม่รู้ และในระหว่างที่เบคโดฮุนกำลังสับสนจูดาเฮเข้ามาและบอกเขาว่ามีเรื่องด่วนเธอต้องการคุยกับเขา แต่ด้วยความโมโหเขาปฏิเสธโดยไม่สนใจเธอเลย จูดาเฮแอบเห็นคลิปในคอมพิวเตอร์ของเบคโดฮุน เธอรีบออกไปหาชาแจวุงโดยไม่รู้ว่าเบคโดฮุนแอบติดตามเธอ

จูดาเฮคุกเข่าลงขอโทษฮาริว อย่างสิ้นหนทาง

“ฉันหยุดแบบนี้ไม่ได้ ในบ้านหลังนั้นฉันเหมือนหมาตัวหนึ่งต้องเจียมตัวตลอดเวลา ฉันกลัวทั้งนายแล้วก็อึนบยอล ครั้งนี้ช่วยฉันเถอะนะ”

ชาแจวุง(ฮาริว) ได้รับข้อความจากยัมซัมโดว่าเบคโดฮุนแอบตามมา เขาจึงบอกจูดาเฮให้ไปขอโทษต่อหน้าอึนบยอล

สถานที่เก็บอัฐิ ชาแจวุง(ฮาริว) คอยลอบดูอยู่ตลอดว่าเบคโดฮุนเห็นพวกเขาหรือไม่ โดยที่จูดาเฮไม่ได้ระแวงสงสัยอะไร

“อึนบยอล พ่อมาแล้วนะ”

“อึนบยอล แม่ขอโทษ แม่ขอโทษลูกด้วย”

เมื่อชาแจวุง(ฮาริว) กับจูดาเฮออกไป เบคโดฮุนเข้าไปมองตรงชั้นที่ทั้งคู่ยืนอยู่ สิ่งที่เบคโดฮุนเห็นคือ อัฐิ ของฮาริว และ ฮาอึนบยอล โดยตรงนั้นมีภาพของ ฮาริว จูดาเฮ และอึนบยอล ที่ถ่ายไว้ด้วยกัน

“...จูดาเฮ..เธอทำแบบนี้ได้ยังไง”

เบคโดฮุนไปหาชาแจวุง(ฮาริว) ด้วยอารมณ์คุกรุ่น

“ทำไม ทำไมถึงไม่บอกผม”

ชาแจวุง(ฮาริว) เล่าให้เบคโดฮุนเรื่อง ฮาริวกับจูดาเฮเคยอยู่กินด้วยกัน ฮาริวส่งเสียเธอเรียน และทั้งคู่ก็มีลูกสาวด้วยกันคนหนึ่ง

“ตอนเธอตามคุนไปอเมริกา อึนบยอลอายุได้ 4 ขวบ  เธอปิดบังความหลังและเข้าหาคุณเพราะเงินทอง”

“ทำไม่บอกผมก่อนหน้านี้”

“เพราะคุณไม่ยอมที่จะรับฟังมันเลย”

“มีอะไรอีกมั้ยที่ผมควรรู้”

“ผม...คิดว่าจูดาเฮเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของน้องชายผม”

เบคโดฮุนผิดหวัง เสียใจ และเจ็บปวดมากอย่างที่ไม่เคยเจ็บมาก่อน แม้ถึงขนาดนั้นเขาก็ยังอยากจะให้โอกาสจูดาเฮ เขาไปถามเธอ และบอกให้เธอพูดความจริงกับเขา

“คุณ  รู้จักผู้ชายชื่อฮาริวรึเปล่า”

“ไม่คะ”

“คุณเคยมีลูกรึเปล่า”

“ไม่คะ”

“อย่าโกหกผมเลย ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง”

จูดาเฮได้แต่ปฏิเสธ จนเบคโดฮุนหมดความอดทน เขาตบหน้าเธอเต็มแรง ก่อนเดินจากไปทั้งน้ำตา

ชาแจวุง(ฮาริว) ซื้อบ้านเช่าหลังเก่าที่เคยใช้ชีวิตอยู่กับจูดาเฮเขาเข้าไปซ่อมแซมติดวอลเปเปอร์ใหม่ด้วยตัวเอง ฮาริวยังคงไม่ลืมความหลัง และยังเจ็บปวดเสมอเมื่อนึกถึงอึนบยอล

เบคจางฮัก ขอให้ชาแจวุง(ฮาริว) ช่วยจัดการใบหย่าระหว่างเบคโดฮุนกับจูดาเฮให้เรียบร้อย เพราะจูดาเฮยังไม่ยอมเซ็นใบหย่า

เบคโดฮุนยื่นตั๋วเครื่องบินให้จูดาเฮ

“ความช่วยเหลือจากคนที่เคยเป็นห่วงคุณมาก คุณจะไปที่ไหนก็ได้ อเมริกาหรือยุโรป ไปในที่ๆ พ่อของผมจะตามหาคุณไม่เจอ”