ฮาริว กลับไปที่บ้านเช่าหลังเก่าที่เคยอยู่กับจูดาเฮ หลังจากเขาตกแต่งมันใหม่มันดูสะอาดสะอ้านขึ้นมาก
จูดาเฮถูกสอบสวนอยู่นาน แม้เธอจะไม่ตอบอะไรเลย จนตำรวจแทบทนไม่ได้ จูยองฮุนก็เข้ามาและสารภาพว่าเขาเป็นผู้ทำทุกอย่างเองเพียงคนเดียว ตั้งแต่เรื่องของฮาริว และเรื่องของเบคโดฮุน และบอกอีกว่าจูดาเฮไม่รู้เรื่องอะไร อีกทั้งทนายชาแจวุงก็พยายามใส่ร้ายเธอ
ชาแจวุง(ฮาริว) รู้เรื่องเข้าจึงรีบกลับมาที่สถานีตำรวจพบจูดาเฮถูกปล่อยตัวออกมาพอดี
“ตอนนี้ทุกอย่างจบแล้ว อย่าเข้ามายุ่งอีก” เธอกล่าวกับเขาก่อนเดินจากไปหน้าตาเฉย
ชาแจวุง(ฮาริว) บอกเรื่องทั้งหมดให้เบคโดฮยองฟัง เธอโมโหมาก เพราะเขาเป็นคนห้ามไม่ให้เธอทำร้ายจูดาเฮ และเขาจะจัดการเรื่องทั้งหมดเอง แต่สุดท้ายจูดาเฮกลับรอดไปอีก
“ผมขอโทษ”
“คุณกรุณากลับไปซะ ทุกครั้งที่เห็นคุณ ฉันจะนึกถึงโดฮุน มันทำให้ฉันทำใจลำบาก”
“ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมหวังว่าคุณจะไม่ยอมแพ้เหมือนกัน”
จูดาเฮกลับที่พักด้วยความเหนื่อยอ่อน เธอเคลียร์งานทั้งหมดและ อยู่ในห้องเพียงลำพัง
ชาแจวุง(ฮาริว)ที่กำลังอ่อนล้าเต็มที กลับบ้านเจอพ่อที่กำลังกระตือรือร้นที่จะให้เขาติดต่อกับฮาริวให้ได้
“ถ้าพ่ออยากเจอหน้าเขาขนาดนี้ ทำไมถึงทอดทิ้งเขาตั้งแต่แรก” ฮาริวเก็บความรู้สึกไว้ไม่อยู่
จูดาเฮไปเยี่ยมจูยางฮุนที่ถูกคุมตัวอยู่ เธอว่าเธอจะหาทนายที่ดีที่สุดเพื่อช่วยให้เขารับโทษให้น้อยที่สุด และถ้าผลการเลือกตั้งซ๊อคแทอิลชนะ เธอจะหาทางให้เขาได้อยู่ในเรือนจำที่ดีที่สุด
จูดาเฮมาพบซ๊อคแทอิล ที่นั่งรอผู้เข้าร่วมประชุมพรรค แต่มีเพียงผอ.ลีที่กำลังจะกลับ
“คุณคิดว่าการที่คุณรู้จุดด่างพร้อยของเรา จะทำให้ทุกอย่างราบรื่นอย่างนั้นเหรอ เรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก” ผอ.ลีกล่าวกับเธอก่อนกลับไป
ซ๊อคแทอิลโมโหมากที่เรื่องกลายเป็ฯแบบนี้ จูดาเฮสารภาพว่าเธอไม่มีเอกสารลับนั้นอีกแล้ว แต่เธอก็ขอโอกาสอีกครั้ง
“ถ้าคุณลงอิสระคุณจะแพ้นะคะ ต้องสังกัดพรรคการเมืองให้ได้ ให้โอกาสฉันอีกครั้งนะคะ”
จูดาเฮไปพบเบคจางฮัก เบกจางฮักไม่ต้อนรับเธอนักทั้งยังด่าว่า เธอว่าเธอมาขอค่าทำขวัญ และเปิดแผลที่ถูกเบคโดฮยองทำร้ายให้เบคจางฮักดู
“นี่เป็นคำข่มขู่ที่ดีไม่ใช่เหรอคะ ฉันจะบอกไปว่าฉันถูกทำร้ายโดยเบคโดฮยองทายาทคนเดียวของเบคฮัก และจะบอกเพิ่มไปอีกว่า คุณฆ่าน้องชายของคุณเอง”
เบคจางฮักยังไม่ทำตามคาขู่ของจูดาเฮ
“คุณพ่อคะ คุณพ่อคิดว่าเอกสารนั่นมีเพียงชุดเดียวเหรอคะ”
เบคจางฮักยอมทำตาม ยอมมอบเงิน 500 ล้านวอนให้เธอ
“ฉันจะใช้เงินทำขวัญอย่างรอบคอบนะคะ” จูดาเฮยิ้มอย่างมีชัย
ระหว่างจะออกจากบ้างเบคโดฮยองกลับมาทั้งสองด่าว่ากัน จนกระทั่งเบคโดฮยองจะลงมือกับจูดาเฮอีก แต่เบคจางฮักออกมาห้ามไว้ โดยมีเบคจีมีมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างไม่เข้าใจ
“จูดาเฮมาหาพี่ที่นี่เหรอ” เบคจีมีพึมพำกับตัวเอง
เบคโดฮยองรู้สึกผิดต่อพ่อที่เธอเป็นคนก่อเรื่อง เบคจางฮัก กล่าวว่าเรื่องมันควรจะพอแค่นี้ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะสิ่งที่เขาทำ ซึ่งซักวันถ้าเบคโดฮยองรู้อาจจะเกลียดเขาก็ได้ แต่อย่างไรก็ตามเขาหวังว่าเธอจะยังอยู่เคียงข้างเขาเพราะเธอเป็นคนในครอบครัวเพียงคนเดียวที่เขาเหลืออยู่
เบคจีมีไปหาจูดาเฮ ในขณะที่เธอกำลังยุ่งในที่ทำการพรรค จูดาเฮไม่ค่อยต้อนรับเธอนัก
“อ่า..จูดาเฮ ทำไมเธอถึงรื้อฟื้อเรื่องเอกสารลับที่เธอขโมยไปละ” เบคจีมีทำเป็นพูดเสียงดังให้คนอื่นได้ยิน
จูดาเฮจึงรีบพาเธอไปในห้องทำงานส่วนตัว เบคจีมีเข้าเรื่องเธอถามเรื่องการตายของสามีเธอ ว่าเป็นฝีมือ เบคจางฮักหรือซ๊อคแทอิลกันแน่ แต่จูดาเฮไม่บอก และเสนอให้เธอแลกเปลี่ยน แต่วันนี้จูดาเฮให้เธอกลับก่อน
เบคจางฮักชวนชาแจวุง(ฮาริว)มาดื่มที่บ้าน
“ฉันจะเล่าเรื่องบางอย่างให้ฟัง มีชายโง่เง่าคนหนึ่ง ฆ่าชายคนหนึ่ง ชายคนนั้นคือฉันเอง และคนที่ถูกฆ่าก็คือน้องชายของฉัน สามีของเบคจีมี ในตอนนั้นทนายความคนหนึ่งช่วยฉันไว้ด้วยการบอกว่ามันเป็นการฆ่าตัวตาย ทนายคนนั้นคือซ๊อคแทอิล ต่อมาเขาเริ่มเปลี่ยนไปและเอาเรื่องนี้มาข่มขู่ฉัน ฉันถ่ายคลิปคำรับสารภาพที่เขาช่วยฉันปกปิดความผิดเอาไว้”
“เป็นคลิปที่ผมเอาจากจูดาเฮมาคืนให้ท่าน”
“ใช่ แต่เธอได้เห็นเนื้อหาในคลิปแล้ว คุณจะช่วยฉันได้มั้ย”
“ทำไมถึงเอามาเล่าให้ผมฟัง”
“ผมมั่นใจว่าคุณจะทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อการแก้แค้นจูดดาเฮ ผมได้ยินเรื่องทั้งหมดจากโดฮยองแล้ว”
ชาแจวุง(ฮาริว) นิ่งคิด “ท่านต้องออกจากตำแหน่งประธาน เพราะท่านมีจุดอ่อนมากมาย และเป็นทางเดียวที่คุณจะรักษาเบคฮักไว้ได้”
เบคจางฮักคิดหนัก “ถ้าเป็นแบบนั้นคุณจะช่วยโดฮยองใช่มั้ย”
จูดาเฮเริ่มต้นเดินหน้าใช้เงินที่ได้จากเบคจางฮัก ในการซื้อคนสำคัญหลายๆ คนเพื่อสนับสนุนซ๊อคแทอิล ซึ่งทุกอย่างก็ดำเนินไปได้ด้วยดี
เบคจางฮักบอกกับเบคโดฮยองว่าจะจะถอยออกจากตำแหน่งและให้เธอดูแลดโดยมีทนายชาคอยช่วย
“พ่อคะ พ่อก็รู้ว่าเขาไม่ใช่ตัวจริง”
“เอาเถอะ ครั้งนี้เชื่อพ่อซักครั้ง”
ชาแจวุง(ฮาริว) ไปพบเบคโดฮยองเพื่อยืนยันว่าเขาจะเดินหน้าแก้แค้นจูดาเฮต่อไปแม้ว่าเธอจะสูญเสียศรัทธาในตัวเขาก็ตาม
ในวันเกิดของชาแจวุงและฮาริวพ่อทำอาหารให้ชาแจวุง(ฮาริว) เขายังคงพูดถึงการติดต่อกับฮาริวในระหว่างทานอาหาร พ่อบอกว่าเขาติดต่อกับฮาริวผ่านทางเพื่อนๆของฮาริว ถ้าฮาริวมาไม่ได้ก็ให้เชิญเพื่อนๆของฮาริวมาแทนก็ได้
น้าฮง แทคเบ และอ.ยัมร่วมมือด้วยเป็นอย่างดี ทั้งหมดร่วมฉลองวันเกิดกันด้วยความสนุกสนานและอบอุ่น
ซ๊อคซูจองนึกถึงตอนที่เธอฉลองวันเกิดกับชาแจวุงอย่างเศร้าๆ พ่อของเขาก็โทรศัพท์มาชวนให้ไปร่วมฉลองด้วยกันแต่เธอปฏิเสธ
จูดาเฮมาพูดจาก่อกวนเบคโดฮยองที่ออฟฟิต
“ฉันติดหนี้เธออยู่รึไง เราไม่มีอะไรจะเธออีกแล้วหละ”
“คุณ ลองคุยกับท่านประธานก่อนสิคะ ฉันยังไม่ได้รับเงิน 500 ล้านวอนอีกส่วนหนึ่ง”
“50 วอนฉันก็ไม่มีให้เธอ”
“ฉันจะทำให้คุณต้องถูกนินทาไปทั่วบ้านทั่วเมืองเลยหละ” จูดาเฮข่มขู่เบคโดฮยอง
“เบคฮักจะทำให้ซ๊อคแทอิลไม่ได้รับการเลือกตั้ง”
“คุณจะได้รู้ในไม่ช้านี้หรอกคะ” จูดาเฮกลับไปอย่างไม่สะทกสะท้านเพราะเธอยังถือว่าเธอรู้เรื่องลับๆในเบคฮัก
ในระหว่างฉลองวันเกิดแทคเบหลุดปากเรียกฮาริวขึ้นมา แต่ทุกคนก็ช่วยกันกลบเกลื่อน เช้าวันรุ่งขึ้นพ่อเอาของขวัญมาให้ชาแจวุง(ฮาริว) เป็นรองเท้าที่ทำจากร้านที่พวกเขาไปซื้อด้วยกันประจำ แต่ชาแจวุง(ฮาริว)กลับใส่ไม่พอดี พอชาแจวุง(ฮาริว) ออกไปทำงานแล้ว พ่อเลยเอาคู่ที่ชาแจวุง(ฮาริว)ใช้อยู่กับคู่ที่เขาซื้อมามาเทียบกัน ปรากฏว่ามันไม่เท่ากัน
หลังจากทบทวนเรื่องราวคุณพ่อนัดซ๊อคซูจองมาพบ
“ซูจอง เธอไม่รู้เรื่องอะไรบ้างเลยเหรอ”
หลังจากนั้น ชาแจวุง(ฮาริว) มารับพ่อออกไปข้างนอก พ่อชวนไปไหว้ศพแม่ แต่ชาแจวุง(ฮาริว) ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน
“แกไม่ใช่แจวุง...” คุณพ่อเริ่มมีอาการไม่สบาย “...ฮาริว...”
จูดาเฮพาซ๊อคซูจองไปเลือกซื้อเสื้อผ้าสำหรับเตรียมตัวออกรายการสัมภาษณ์เพื่อสร้างภาพลักษณ์ครอบครัวที่อบอุ่น และบอกอีกว่าต่อไปจะมีคนดูแลเรื่องการแต่งตัวให้ซ๊อคซูจอง ซ๊อคซูจองบอกว่าเธอจะซื้อเอง จูดาเฮจึงกลับไปก่อน
ในช่วงเวลาให้สัมภาษณ์ ซ๊อคซูจองกลับไม่มาตามนัด หลังจากนั้นจูดาเฮต่อว่าเธอ แต่ซ๊อคซูจองว่าเธอไม่ต้องการให้พ่อของเธอลงเลือกตั้ง จูดาเฮให้ซ๊อคซูจองไปรับของบางอย่างแทนซ๊อคแทอิล เมื่อได้รับของเธอพบว่าเป็นเงินสดบรรจุเต็มลังกระดาษ
“นี่อะไรคะคุณพ่อ คุณพ่อรับสินบนเหรอคะ”
“พวกเขาแค่ตอบแทนพ่อเท่านั้น การเมืองก็เป็นแบบนี้แหละ”
“ถ้าเป็นแบบนี้ ก็อย่าทำสิคะ มันน่าอับอายมาก ตลอดเวลาพ่อใช้ชีวิตทางการเมืองแบบนี้เหรอคะ”
“ใช่ พ่อใช้ชีวิตแบบนี้มานานแล้ว”
“ทำไมพ่อกลายเป็นคนแบบนี้ พ่อตั้งชื่อ ...ซูจอง...เพื่อให้ฉันมีชีวิตที่ชัดเจนและ บริสุทธิ์ไม่ใช่เหรอคะ”
ซ๊อคซูจองไปโวยวายจูดาเฮ
“ทำไมคุณพ่อของฉันต้องลงรับเลือกตั้ง คุณมีจุดประสงค์อะไรกัน”
จูดาเฮไม่สนใจเธอมากนัก
“คุณจะมาสนใจฉันทำไม ..ซูจองคุณยังไม่โตเลยจริงๆ”
เมื่อคุณพ่อหายดี ฮาริวบอกเล่าเรื่องราวที่เขาต้องมาแสดงเป็นแจวุง เพื่อแก้แค้นคนที่ต้องการฆ่าเขา พ่อพยายามทำใจ และกลั่บกล่าวโทษตัวเองที่แยกทั้งคู่และทิ้งฮาริวไว้แบบนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น